Deepot02

Its been 1 year 2 weeks since i did the procedure.
It still haunts me though.

Whenever im being suspicious if i am pregnant AGAIN? i always pray to God na please not now please because i don't want to make the same mistake again.

Maraming what ifs.

What if kung tinuloy ko pala? Eh di kasama ko na siya ngayon.
What if kung tinanggap sana ng father ko yung situation namin ng partner ko, naging masaya siguro kami ngayon lalo na kung lumabas na yung baby ko.

The reason(s) why i did the procedure were as followed :

1 . My partner is still married though theyre no longer together,his wife was very lunatic, nagaantay lang na magkababy kami para magkaroon siya ng ikakaso samin which is kahit saang anggulo tingnan, talo kami. Talong talo.

Ayaw ko naman lumaki yung anak ko na makita niya kami ng tatay niya na nakakulong. Who will provide for him/her? Itll be traumatic para sa magiging anak ko.


2 . Dahil sa sitwasyon namin, hindi matanggap ng father ko yung partner ko. Up until now na 2 years na kami nagsasama.

Kahit nung buntis na ako, ayaw pa din ni papa ko na makilala si partner ko which pains me a lot kasi wala akong support. Kahit sana emotionally lang kasi btw, hindi ako pala-asang tao.i am an independent woman. Not na sinisisi ko si papa ko pero kasi nung nalaman niya na buntis ako, btw that was december. Nung una i asked my father na kung pwede magstay muna ako sa puder nila kasi walking distance lang sa workplace ko. First trimester ko kasi ayaw ko matagtag yung bata.

The only thing he said was "hindi kana pwede mgstay dito kasi magkakaanak kana."

Instantly umalis ako agad. I got frustrated that my only parent turn his back on me when i needed his support the most.


Nadepressed ako, natutulala ako. I cant sleep peacefully. Kahit yung partner ko naaawa na sakin kasi hindi na ako makausap ng maayos. I had a sleepless nights.

I wanted a baby pero yung support na need ko from my dad? I never had it. mabait ang partner ko, maasikaso, hindi din palaasa. Siguro yyung factor na kasal siya at naghahabol yung asawa niya yung reason kung bakit ayaw or h8ndi pa si papa ready na makilala siya.

Mula ng ginawa ko yun, btw PAPAS GIRL ako. Ka6a mula nung ginawa ko ung procedure, madam8ng nagbago. Lumayo loob ko sa pamilya ko, sinabi ko sknla na kung hindi nila kayang tanggapin yung tao problema na nila yun. Hindi ko na yung ipipilit pa sakanila.

Nawalan na ako ng amor sakanila. Totally.

3. Umaahon palang kami sa utang.


But above all those reasons, it will NEVER, EVER BE VALID to take the life inside US.

I was soo weak that i gave up my own child because of the circumstances.

But i promise to myself na hinding hindi ko na uulitin yun pag nabuntis pa ako ulit.

Pag may mga nakikita akong mga BATANG INA, naiinggit ako at nasasabi ko nalang SANA NAGING MAS MATAPANG AKO TULAD NG BATANG YAN NA TINULOY NIYA YUNNG PAGBUBUNTIS NIYA LAHIT BATA PA SYA AT KAHIT WALA PANG KASIGURADUHAN.

nangako ako sa sarili ko na hinding hindi ako magpapalaglag kahit ano mangyari, DATI. Pero andito ako para magshare nang nangyari sakin. Ipokrita long tao. At alam ko yun. Hindi din ako nagmamalinis na makasalanan akong tao.


Kaya kayo, kung ayaw niyo mabuntis, tapos magpapalaglag ULIT, magingat na kayo. Sa ngayon hindi niyo pa nararamdman yung guilt kasi tuliro pa kayo. Pero dadating yung panahon na mararamdaman niyo din yun.. Sobrang bigat. Na kahit humingi ng tawad at makipagusap sa Diyos, hindi ko na magawa dahil sa sobrang hiya ko sa Kanya dahil sa nagawa ko. Na pakiramdam ko hindi ko na Siya nararamdaman. Unlike before.