Jump to content


Chichi

Member Since 10 Feb 2016
Offline Last Active Apr 18 2016 11:05 AM
-----

Topics I've Started

REALIZATIONS AFTER ABORTION

18 April 2016 - 11:08 AM

Hello to all Women, Mothers, Soon to be Mothers, regular & past WomensBlog-ers.

Gusto ko lang mag share ng REALIZATIONS AFTER ABORTION, para na rin guide or something na pwede nating iremind sa sarili natin palagi. Katulad sa karamihan ng mga nandito rin sa blog na to, isa rin ako sa mga dumaan na sa pag papaabort, just last February. 22 years old, a soon-to-be Mother sana sa isang napakaganda o napakagwapong bata. Pero dahil nga mas pinili ko ang abortion, kaya andito ako ngayon.

Umiyak. Nagsisi. Natuto. Alam ko na kahit ano pang isulat ko dito, sarili pa rin natin ang gagawa ng mga decision. Tandaan lang natin na sa bawat bagay na gagawin natin, laging may kapalit, o may kasunod na consequence. Huwag tayong magpapadalos dalos sa mga desisyon o mga ginagawa natin. LET US ALWAYS BE MINDFUL WITH EVERYTHING WE ARE DEALING WITH.

Hindi ko ginawa ang post na ito for judgement, but rather for realizations of future readers. Hindi rin ako magaling na writer, kaya alam ko hindi catchy ang post na ito. PERO hindi naman yun ang gusto kong sabihin dito. Gusto ko lang sabihin na sa bawat gagawin natin, mag isip tayo ng mabuti kung ito ba ang tama at ang magiging epekto nito pagkatapos.

I am 22 years old, degree holder, had so many great opportunities sa career ko, sabay sabay dumating, sabay sabay rin nawala. Not because of pregnancy pero dahil sa SARILI ko, sa kapabayaan ko. I am openly saying now that this time is the greatest downfall of my life. and I am embracing it. I am embracing my downfall and the courage to rebuild myself again.

PREGNANCY IS SO MUCH OF A BLESSING. alam ko at masasabi ko sa sarili ko na nung nagbuntis ako, yung ang isa sa mga pinaka magandang binigay ni God sa buhay ko. Pero pinili ko na mawala na lang dahil sa mga kapabayaan ko sa sarili ko. Masarap magmahal. Masarap makipag sex lalo na sa taong mahal mo. OO. Pero isipin rin natin na may panahon nga talaga para sa lahat ng bagay, hindi pwedeng sabay sabay, at hindi rin dapat pag naisip nating ayaw natin, hahanap na lang ng solusyon para mawala. alam kong kaya ito binigay sa akin at sa atin ay para matuto tayo. Mahirap hindi matuto. I have to admit also, that it is only now that I am rebuilding my relationship and faith with God. TAMA NA ANG MINSAN.

Napakarami ko ng nabasa dito tungkol sa mga dahilan kung bakit hindi pwedeng ituloy ang pagbubuntis. Nakipag sex tayo na alam natin na hindi tayo safe, or akala natin safe tayo pero nabuntis pa rin, or kung ano ano na ang mga ininom para baka sakali na hindi matuloy ang pagbubuntis. Parepareho na lang tayo ng nababasa, pero natututo ba tayo? HINDI. Dahil iniisip natin na may paraan, kahit hindi tama sige okay lang basta mawala lang. Para sa lahat ng nagbabasa, lalo na sa mga BABAE, mag isip tayong mabuti hindi kailangan maging mapusok, hindi kailangan ibigay lahat kahit mawala na saatin masabi o maipakita lang natin na mahal natin ang isang tao. Kahit marami pa tayong mabasa na PRACTICE SAFE SEX, kung hindi rin natin iisipin o gagawin, LAGI LANG TAYO MAGKAKAMALI.

Parang sa simpleng ginagawa natin, hindi ba kapag bigla kang tumakbo, pwede kang madapa. Pag nasa kusina ka at nagmamadali kang magluto, pwede kang mahiwa o mapaso. Pag nagmadali kang kumain, pwede kang mabulunan. Pag nagmadali kang uminom, pwede kang masamid. WALANG NADUDULOT NA MAGANDA ANG PAGMAMADALI, BAGKUS BINIBIGYAN LANG TAYO NG PAKIRAMDAM O RESULTA NA MASASAKTAN TAYO.

Alam ko na hindi lang ako ang nakakaramdam nito, bawat tao, bawat isa sa atin ay may kanya kanyang pinagdadaanan. Pero sa tingin ko, isa ito sa mga kailangan lagi nating isipin kung gusto nating ng buhay na maluwag. Lahat ng tao may kanya kanyang style ang storya ng buhay. Wag tayong masanay sa kasabihan na, TAO LANG TAYO, NAGKAKAMALI. KUNG ANG DIYOS NGA NAGPAPATAWAD. PERO HANGGANG KAILAN NATIN SASABIHIN YAN, KUNG HINDI NAMAN TAYO NATUTUTO.

SANA SA BAWAT MALIIT O MALAKING BAGAY NA PAGDEDESISYUNAN NATIN, ISIPIN NATIN KUNG ANO YUNG MAGIGING MABUTI AT SASAYA TAYO NG WALANG PANGAMBA O PANGHIHINAYANG IN THE LONG RUN. KUNG NAGKAMALI TAYO, MATUTO TAYO. HINDI LANG BASTA SASABIHING NAGKAMALI AKO. KAILANGAN NATIN TANGGAPIN AT KILALANIN ANG SARILI NATIN.

ISIPIN NATIN MABUTI ANG EPEKTO NITO SA SARILI NATIN, HINDI YUNG KUNG ANO NA LANG ANG MANGYARI. PREGNANCY IS A BLESSING. KAYA KUNG HINDI TAYO HANDA, WAG NATING PAPASUKIN. HINDI LANG PWEDE BASTA SABHIN, MAHAL KO E, NAINLOVE AKO E, HINDI KO GINUSTO, AKALA KO SAFE AKO. ISIPIN LAGI NATIN NA BASTA NAKIPAG SEX TAYO, LAGING MAY POSSIBILITY NA PWEDENG MABUNTIS, PERO ISIPIN RIN NATIN KUNG HANDA NA NGA BA TALAGA TAYO. ILAGAY NATIN ANG SARILI NATIN SA LUGAR NG MGA BATA NA HINDI NATIN BINIGYAN NG CHANCE NA MAKITA ANG MUNDO. SIGURO NAMAN HINDI RIN NATIN GUGUSTUHIN KUNG GANUN ANG GINAWA SAATIN NG MGA NANAY NATIN.

ALAM KO MATATALINO TAYONG LAHAT. MAG ISIP TAYO BAGO GUMAWA NG MGA DESISYON NA HINDI NATIN PAGSISISIHAN. AT ALAGAAN NATIN ANG MGA SARILI. HINDI PWEDENG LAGING MASAYA AT ENJOY LANG, NAPAKADAMOT NON. SELFISH. MAKASARILI. KAILANGAN NATING TANGGAPIN NA NAGING, NAGIGING AT MAGIGING MAKASARILI PA TAYO SA MGA SUSUNOD NA ARAW SA MGA BUHAY NATIN. PERO TANGGAPIN NATIN YON NA MAY NATUTUTUNAN.

Mife Kit Experience - 8 weeks & 4 days

23 February 2016 - 06:07 PM

Hi to all WomensBlog readers out there. Share ko lang ang experience ko with medical abortion pills. I will try to narrate my experience in complete details as much as I can remember especially on the hardest "Day 2 procedure" that I have ever been.

Here goes my story. 7weeks na ako nung nalaman ko na buntis ako dahil dun lang ako nag PT, that was last Feb 9. Nung nadelay ako ng 1month, naghintay pa ako ng ilang weeks baka sakaling magkakaroon rin ako before ng supposedly 2nd monthly period ko for this year. Twice ako nag PT and nag positive, though fainted pa yung T line alam ko positive na yun, at pinakita ko sa friend ko na nag mmed school, and cinonfirm niya nga and told me na mababa pa kasi ang hCG hormones kaya fainted pa. Until before I started with Day 1, nag PT ulit ako and pareho pa rin, positive yet T line is fainted. *Note to girls especially kung regular ang monthly period mo at alam mong nagkaroon ka ng intercourse during your ovulation period, mag PT agad once na nadelay kahit 1week pa lang.

Maraming luha rin ang iniyak ko, namin ng boyfriend ko at pati mga close friends ko before & on the day na nag start ako with the pills. Lungkot. Hinayang. Lungkot. Malungkot. Maswerte na rin ako na may mga napagsabihan akong close friends ko at kasama ko sila from the day I decided to have an abortion and until now na nagrerecover ako.


Timeline of my procedure using Mife Kit package: (Already 8 weeks & 4 days preggy)
  • Day 1: Feb 18 - had my last meal. Took the Mife, up to the last minute, mapapaisip ka pa rin kung tutuloy mo ba habang nakahawak sa tyan. Naiyak agad ako pagkalunok na pagkalunok ko pa lang, habang yakap ako ng dalawang kaibigan ko.
  • Day 2: Feb 19 - had fruits on breakfast, watermelon and papaya para makapag poop ako during the day. kumain ako ng lunch before 12noon though medyo wala rin ako gana. by 5pm medyo nirready ko na sarili ko , humiga na ako sa bed few minutes before the Day 2. naglagay na rin ng pampers. Took the first dose of Cyto, medyo matagal matunaw. i think by the time na malapit na ako magtake ng second dose medyo nagchchills na ako kaya hininaan na yung aircon kasi sobrang giniginaw na ako tyka may mild to severe cramps na rin. nung nagtake ako ng second dose medyo nahirapan na mag insert sa cervix ko kasi lumalim raw. around 9:20pm biglang may lumabas na maraming blood clots na jelly like kind yung feel. sobrang dami at dahil ambilis medyo napasigaw lang ako konti, then medyo nag mild yung cramps right after. habang hintay ulit kami for the last dose, nannuod lang kami tv, together with my boyfriend and one of my girl bestfriend. giniginaw pa rin ako between 9:30 til mag take ng last dose. wala pa ako ulit gaano nararamdama since after ung first release ng blood clots. sakto pa nga yung paglipat sa cinemaone, No Other Woman pa yung palabas at andun na sa cat fight scene, tawa pa kami ng tawa kasi memorize ko yung lines don. Then by 11:30 bigla na naman may naramdaman akong jelly like feel na lumabas. nung tinignan ng boyfriend ko, parang andun na yung embryo although hindi namin nakita agad. nung sinearch ko, yung placenta na pala yun. i took the last dose of Cyto.
  • Day 3: Feb 20 - after taking the last dose hindi ako nakatulog sa kahhintay ng oras na makakatayo na ako. kahit gusto ko sana matulog hindi talaga ako makatulog. yakap yakap lang ako ng boyfriend since after ng last dose umalis na rin yung bestfriend ko. umiiyak ako at malungkot kami. pinag uusapan namin saan namin ililibing. naglinis na ako at nag ayos ng mga gamit. nung ok na lahat, nagdecide na kami na ilapat na sa box yung embryo, at nung tinanggal na ng boyfriend ko from the placenta at yung umbilical cord nya, para kaming binagsakan ng langit at lupa. sobrang nasaktan ako nung makita kong sobrang lungkot ng mukha ng boyfriend ko. dahil gustong gusto na nya magka baby, yung sarili niya pang anak, unang anak, hindi ko nabigay sakanya. at pagkita namin sa baby namin, kumpleto na sya, nakayakap pa sya sa katawan nya :(( kitang kita lahat ng nararamdaman ng mahal ko sa mga oras na yun, malungkot, nanlulumo, DESPAIR ;( hanggang sa bigla syang nagdecide na umuwi kami ng province at doon ilibing ang baby namin. bumyahe kami hapon na at nakauwi kami gabi na since 4hrs from Manila ang province namin. kumuha lang kami sasakyan at pala saka dumiretso ng sementeryo. past 10pm na noong natapos ang paghuhukay at paglilibing namin sa baby namin. nagdasal lang kami at nag sorry. alam namin walang kapatawaran, pero lagi ko pinagdadasal na sana yakap yakap ni papa jesus ang baby ko ngayon. kung pwede lang hindi pa agad umalis, dun lang muna kami. pero kailangan rin namin umuwi dahil malalim na rin ang gabi. *BTW, mga 7:30am pala nung nag cr ako, pag kapa ko sa may vagina may parang mga blood clots na nakastuck, pinilit ko umire pero ayaw malaglag. yung iba triny ko iwash out ng water ang nakkuha ko konti konti pero hindi ko pinilit. tinext ko si ms.ella and ang sabi nya mag walk lang ng mag walk.
  • Day 4: Feb 21 - mga 2am na kami nakatulog at nagising ako mga 7:20am, lying position lang ako the whole sleeping time at pagtayo kinaumagahan, andami agad lumabas na dugo. hindi ko maalala kung may mga clots pa, meron pa ata at marami pa rin dugo. before 8am ginising ko na boyfriend ko at naglakad lakad kami sa beach. ok sa beach sand kasi mag eeffort ka humakbang. andami na agad lumabas saakin, halos puno agad night pad ko na kakalagay ko lang. whole day moderate bleeding pa rin.
  • Day 5: Feb 22 - maaga kami lumuwas pa Manila kasi may pasok pa boyfriend ko, since madaling araw yun, mahamog kaya nag socks ako kasi natatakot ako para maiwasan rin pasukin lamig. pag uwi ko sa bahay, may lumabas pa rin. natulog muna ako late morning hanggang nagising ako ng hapon. moderate lang ang bleeding ko, though before ako matulog nung gabi parang sumakit lower back ko ang naramdama ko rin na bumigat breasts ko, bumilog tapos sensitive yung areola at nipples.
  • Day 6: Feb 23 - today nakapag whole bath na ako ng lunch. bleeding pa rin ako pero moderate lang. wala ako msyadong nararamdamang mga cramps. tinext ko si Ms. Ella last night ang sabi nya ang importante hindi mag stop agad ang bleeding ang magtuloy ng good for 1 week.
Sa ngayon, I'm keeping myself busy lalo sa review for board exam, occupied para maiwasan ang lungkot. Pero pag nallungkot na talaga ako iniiyak ko na lang talaga at kinakausap lagi si Papa Jesus at Mama Mary na yakapin nila ang baby ko at bantayan niya kami ng Papa niya. I am strictly keeping also a balance diet, umiinom ako ng katas ng ampalaya leaves every morning and night kasi may history ako ng anemia before. Puro fruits so far ang kinakain ko. Para rin healthy. Nakakapraning rin kasi since hindi ako masyado nakakaramdam ng cramps at maramig blood clots, to think na 2mos na ako when I did the procedure. Will keep you guys posted sa updates. Praying for everyone's speedy recovery from all the physical and emotional pain of this process. *Extended virtual embrace* > :)<