Find content
Not Telling
Hello, I think kailangan ko lang ishare to kasi sobrang nalulungkot ako sa desisyon ko.
I have one baby girl na 3 years old na. Pero last year January, narape ako at nabuntis ng boss ko. Tumakas sya ng bansa kasi foreigner. Tinanggap ng family ko yung baby dahil very religous kami and they know hindi ko ginusto lahat ng nangyari. Kahit tanggap ng lahat, napagtatalunan namin ng partner ko noon dahil alam ko na frustrated sya. Sobrang nasasaktan ako kasi kahit alam ko yung totoo, nasisisi ko pa din sarili ko. Na nabaling ko na din sa bata at sobrang depressed ako kasi bunga sya ng kasamaang ginawa ng isang tao.
I decided to end it kahit first month pa lang nya. Sobrang takot ako pero umorder ako dito kay Miss Ella. Mife ang kinuha ko before at sinunod ko lahat ng instructions. Walang nakakaalam kasi alam ko na masama yung ginagawa ko. Sobrang nagcramps ako sa umaga noon at sobrang dinugo ako. Nakita ko lang na may blood clots sa pads. Nagbleed ako for 2 weeks. Habang dinudugo pa ko noon, nalaman ng mommy ko na may blood and inassume nila na nalaglagan ako. Sobrang nalungkot sila para sakin pero sonabing "blessing na din siguro ito". Pero sobrang di ko alam kung magiging masaya na ba ko pagkatapos ng pagsisinungaling ko. After noon, I told myself I will never do it again. Kasi sobrang sakit nya at nakakakonsensya.
Ngayon, nabuntis na ko ulit. Pero sa partner ko na this time. Nabuntis ako pero ayoko talaga, and sinadya nya kasi gusto daw nya na maayos kami ulit and tingin nya eto yung sagot. Pero di nya alam na umorder ako ulit kay Miss Ella. Nung dumating yung package sa amin, nasa CR ako noon at yung partner ko ang nagreceive ng LBC package. Binuksan na din nya kasi nakita nya na para sa akin and di naman kami nagtatago ng secrets. Pagkakita nya. Sabi ko lang sa kanya na umorder ako sa online shop kasi gusto ko itry. Inorder ko pa ito noong 1 month pa lang yung tiyan ko...
Noong 3 months pregnant na ako, sabi ko sa partner ko na tingin ko may problema ako, parang hinahanda ko na sya na mawawala yung baby dahil magpapanggap na naman ako na malalaglagan. Pero sobrang nakokonsensya ako. Kasi sobrang inalagaan ako ng partner ko at kinausap nya pa yung tiyan ko na wag ako saktan masyado... Naiiyak ako kasi pakiramdam ko talaga ang sama ko.
Ngayon 5 months na kong pregnant. Lagi ko nararamdaman na gumagalaw sya. Pero wala pa din samin ang nakakaalam, kami lang ng partner ko. Hindi ko magawa, pero alam ko na hindi ako handa. Sa ngayon, nililitis din ang kaso ng nangrape sakin last year. Ang daming nangyayari sa buhay ko na hindi ako prepared sa baby. Natatakot ako. Hindi ko alam kung saan o kanino pero malinaw sa isip ko na ayaw kong ituloy. Siguro dahil sa napagdaanan kong trauma, hindi ako masaya sa pagbubuntis nato. Pakiramdam ko, nag-iisa ako...
Meron din ba sa inyong nagdadalawang-isip? Anong gagawin nyo... Lumalaki na din ang tiyan ko...
Done na ko sa procedure ko and nagsisisi ako. Kahit na ayoko talaga yung pagbubuntis ko. Akala ko nun less than 2 months ako pero nagulat ako nung lumabas sya ng buo na. Pagisipan mo ng husto kasi ako 4 days na since nawala yung baby ko pero di pa ko nakakatulog ng maayos. Nakakakunsensya. Oo nawala yung problema ko at makakatapos na ko on time pero nung nakita ko sya super grabe yung iyak ko. Try mong maghanap ng kausap para makapag decide ka ng maayos. Ako bara bara ko lang ginawa yung decision ko. Kung decided ka na magready ka kasi masakit sya physically lalo na at malaki na baby mo. Goodluck sis. Pray ka for guidance.
