Jump to content


softie

Member Since 05 Apr 2018
Offline Last Active Jan 23 2020 12:37 AM
-----

Topics I've Started

Cyto//Depressed

05 April 2018 - 02:34 AM

Hi, I got my pills (Cytokit) from miss Ella last last week pero nung makalawa ko lang sya ginamit kasi I had a hard time contemplating. Napag isipan ko naman na talaga. (BTW, I WAS almost 17 weeks) Then eto na nga...

Day 1:
Ginawa ko na yung procedure. I had chills and fever tapos sobrang sakit bandang sikmura pababa nung kahabaan ng process, no bleeding though. Tapang ko pa nyan eh kinakaya kaya ko pa. Kachat ko bf ko since he can't be with me nung time na yan as in tapang tapangan ako.

Day 2:
Then nung umaga, sobrang sakit na akyat baba na ko sa hagdan tapos nagtatae na ko ang sakit sakit na sobra. Tapos nung bandang hapon, may lumabas na parang sac kala ko ulo na ng baby pero pumutok sya natakot ako tignan kasi nasa bed lang ako non pero clear yung kulay. It took few more hours bago lumabas yung fetus tapos ang tagal nung placenta, few hours waiting game. Tapos lumabas na yung placenta. I had the courage pa to hold my baby sa palm ko. I was emotionless. Wala akong kahit anong emotion. Call me names, pero wala. Di ko alam san ilalagay yung baby kaya binalot ko sa diaper kung saan ko iniri yun. Then plastic.

Day 3:
(Which is today.) Tinapon ko sa basurahan namin (RUDE, I KNOW) yung diaper na kasama ng mga trash ko. Tapos unti unti akong kinakain ng lungkot, guilt, pag sisisi, panghihinayang, awa, ng galit. Halo halo. Halos oras oras minu minuto humahagulgol ako umiiyak ako. Umulan pa non, napaisip ako (Nababasa yung baby ko) :( Di ako nakatagal, kinuha ko yung diaper and I opened it. Nanunuyo na yung baby ko. Hinawakan ko sya at nilipat ko sa box na kasya sya at yung placenta. Iyak pa rin ako ng iyak. Before I sealed the box, nilagyan ko ng pads at tissue yung ilalim para di tumagos yung blood. I kissed my child sa ulo nya. May point ako kanina na I held a knife against my wrist at pumipintig pa yung ugat ko parang gumugusto din. Dami kong pangarap agad para dito pero lahat naman tayo dito may kanya kanyang dahilan sa pagpapa abort diba? :( Hanggang ngayon umiiyak ako. Sobrang kinakain ako nung ginawa ko.

Day 4:
(Bukas.) Ililibing namin sya ng papa nya sa kanila.

Sana po mabigyan nyo ko ng tips or suggestion para maka move on. I was diagnosed with clinical depression few months ago. Hindi ko alam kung hanggan saan ko kakayanin dalhin ito :(