Jump to content


Photo
- - - - -

Cyto//Depressed


7 replies to this topic

#1 softie

softie

    Newbie

  • Members
  • Pip
  • 5 posts

Posted 05 April 2018 - 02:34 AM

Hi, I got my pills (Cytokit) from miss Ella last last week pero nung makalawa ko lang sya ginamit kasi I had a hard time contemplating. Napag isipan ko naman na talaga. (BTW, I WAS almost 17 weeks) Then eto na nga...

Day 1:
Ginawa ko na yung procedure. I had chills and fever tapos sobrang sakit bandang sikmura pababa nung kahabaan ng process, no bleeding though. Tapang ko pa nyan eh kinakaya kaya ko pa. Kachat ko bf ko since he can't be with me nung time na yan as in tapang tapangan ako.

Day 2:
Then nung umaga, sobrang sakit na akyat baba na ko sa hagdan tapos nagtatae na ko ang sakit sakit na sobra. Tapos nung bandang hapon, may lumabas na parang sac kala ko ulo na ng baby pero pumutok sya natakot ako tignan kasi nasa bed lang ako non pero clear yung kulay. It took few more hours bago lumabas yung fetus tapos ang tagal nung placenta, few hours waiting game. Tapos lumabas na yung placenta. I had the courage pa to hold my baby sa palm ko. I was emotionless. Wala akong kahit anong emotion. Call me names, pero wala. Di ko alam san ilalagay yung baby kaya binalot ko sa diaper kung saan ko iniri yun. Then plastic.

Day 3:
(Which is today.) Tinapon ko sa basurahan namin (RUDE, I KNOW) yung diaper na kasama ng mga trash ko. Tapos unti unti akong kinakain ng lungkot, guilt, pag sisisi, panghihinayang, awa, ng galit. Halo halo. Halos oras oras minu minuto humahagulgol ako umiiyak ako. Umulan pa non, napaisip ako (Nababasa yung baby ko) :( Di ako nakatagal, kinuha ko yung diaper and I opened it. Nanunuyo na yung baby ko. Hinawakan ko sya at nilipat ko sa box na kasya sya at yung placenta. Iyak pa rin ako ng iyak. Before I sealed the box, nilagyan ko ng pads at tissue yung ilalim para di tumagos yung blood. I kissed my child sa ulo nya. May point ako kanina na I held a knife against my wrist at pumipintig pa yung ugat ko parang gumugusto din. Dami kong pangarap agad para dito pero lahat naman tayo dito may kanya kanyang dahilan sa pagpapa abort diba? :( Hanggang ngayon umiiyak ako. Sobrang kinakain ako nung ginawa ko.

Day 4:
(Bukas.) Ililibing namin sya ng papa nya sa kanila.

Sana po mabigyan nyo ko ng tips or suggestion para maka move on. I was diagnosed with clinical depression few months ago. Hindi ko alam kung hanggan saan ko kakayanin dalhin ito :(

#2 Guest_Aaa_*

Guest_Aaa_*
  • Guests

Posted 06 April 2018 - 06:13 PM

Hi, I got my pills (Cytokit) from miss Ella last last week pero nung makalawa ko lang sya ginamit kasi I had a hard time contemplating. Napag isipan ko naman na talaga. (BTW, I WAS almost 17 weeks) Then eto na nga...

Day 1:
Ginawa ko na yung procedure. I had chills and fever tapos sobrang sakit bandang sikmura pababa nung kahabaan ng process, no bleeding though. Tapang ko pa nyan eh kinakaya kaya ko pa. Kachat ko bf ko since he can't be with me nung time na yan as in tapang tapangan ako.

Day 2:
Then nung umaga, sobrang sakit na akyat baba na ko sa hagdan tapos nagtatae na ko ang sakit sakit na sobra. Tapos nung bandang hapon, may lumabas na parang sac kala ko ulo na ng baby pero pumutok sya natakot ako tignan kasi nasa bed lang ako non pero clear yung kulay. It took few more hours bago lumabas yung fetus tapos ang tagal nung placenta, few hours waiting game. Tapos lumabas na yung placenta. I had the courage pa to hold my baby sa palm ko. I was emotionless. Wala akong kahit anong emotion. Call me names, pero wala. Di ko alam san ilalagay yung baby kaya binalot ko sa diaper kung saan ko iniri yun. Then plastic.

Day 3:
(Which is today.) Tinapon ko sa basurahan namin (RUDE, I KNOW) yung diaper na kasama ng mga trash ko. Tapos unti unti akong kinakain ng lungkot, guilt, pag sisisi, panghihinayang, awa, ng galit. Halo halo. Halos oras oras minu minuto humahagulgol ako umiiyak ako. Umulan pa non, napaisip ako (Nababasa yung baby ko) :( Di ako nakatagal, kinuha ko yung diaper and I opened it. Nanunuyo na yung baby ko. Hinawakan ko sya at nilipat ko sa box na kasya sya at yung placenta. Iyak pa rin ako ng iyak. Before I sealed the box, nilagyan ko ng pads at tissue yung ilalim para di tumagos yung blood. I kissed my child sa ulo nya. May point ako kanina na I held a knife against my wrist at pumipintig pa yung ugat ko parang gumugusto din. Dami kong pangarap agad para dito pero lahat naman tayo dito may kanya kanyang dahilan sa pagpapa abort diba? :( Hanggang ngayon umiiyak ako. Sobrang kinakain ako nung ginawa ko.

Day 4:
(Bukas.) Ililibing namin sya ng papa nya sa kanila.

Sana po mabigyan nyo ko ng tips or suggestion para maka move on. I was diagnosed with clinical depression few months ago. Hindi ko alam kung hanggan saan ko kakayanin dalhin ito :(



Be strong sis, I know it's not easy but you'll gonna get through this. Always pray and magschedule ka ng confession sa pari. Hindi agad Pero atleast mababawasan Yung guilt mo. Habang buhay mong ihingi ng tawad sa taas at sa baby mo at dalhin Ang aral na natutunan mo sa experience n nangyari.
I'm hoping for your fast recovery. goodluck

#3 Guest_pattie_*

Guest_pattie_*
  • Guests

Posted 07 April 2018 - 07:20 AM

Hi po, tanong ko lang po nag woworry lang po kasi ako. If I'm pregnant or not.
Last period ko po kasi March 7,2018. And last unprotected intercourse was March 22,2018.
And now po, may period po ako pero mahina parang spots lang lumalabas. Hindi naman po ako ganto pag period Huhuhu.

#4 Guest_Julie_*

Guest_Julie_*
  • Guests

Posted 07 April 2018 - 06:18 PM

Hi, I got my pills (Cytokit) from miss Ella last last week pero nung makalawa ko lang sya ginamit kasi I had a hard time contemplating. Napag isipan ko naman na talaga. (BTW, I WAS almost 17 weeks) Then eto na nga...

Day 1:
Ginawa ko na yung procedure. I had chills and fever tapos sobrang sakit bandang sikmura pababa nung kahabaan ng process, no bleeding though. Tapang ko pa nyan eh kinakaya kaya ko pa. Kachat ko bf ko since he can't be with me nung time na yan as in tapang tapangan ako.

Day 2:
Then nung umaga, sobrang sakit na akyat baba na ko sa hagdan tapos nagtatae na ko ang sakit sakit na sobra. Tapos nung bandang hapon, may lumabas na parang sac kala ko ulo na ng baby pero pumutok sya natakot ako tignan kasi nasa bed lang ako non pero clear yung kulay. It took few more hours bago lumabas yung fetus tapos ang tagal nung placenta, few hours waiting game. Tapos lumabas na yung placenta. I had the courage pa to hold my baby sa palm ko. I was emotionless. Wala akong kahit anong emotion. Call me names, pero wala. Di ko alam san ilalagay yung baby kaya binalot ko sa diaper kung saan ko iniri yun. Then plastic.

Day 3:
(Which is today.) Tinapon ko sa basurahan namin (RUDE, I KNOW) yung diaper na kasama ng mga trash ko. Tapos unti unti akong kinakain ng lungkot, guilt, pag sisisi, panghihinayang, awa, ng galit. Halo halo. Halos oras oras minu minuto humahagulgol ako umiiyak ako. Umulan pa non, napaisip ako (Nababasa yung baby ko) :( Di ako nakatagal, kinuha ko yung diaper and I opened it. Nanunuyo na yung baby ko. Hinawakan ko sya at nilipat ko sa box na kasya sya at yung placenta. Iyak pa rin ako ng iyak. Before I sealed the box, nilagyan ko ng pads at tissue yung ilalim para di tumagos yung blood. I kissed my child sa ulo nya. May point ako kanina na I held a knife against my wrist at pumipintig pa yung ugat ko parang gumugusto din. Dami kong pangarap agad para dito pero lahat naman tayo dito may kanya kanyang dahilan sa pagpapa abort diba? :( Hanggang ngayon umiiyak ako. Sobrang kinakain ako nung ginawa ko.

Day 4:
(Bukas.) Ililibing namin sya ng papa nya sa kanila.

Sana po mabigyan nyo ko ng tips or suggestion para maka move on. I was diagnosed with clinical depression few months ago. Hindi ko alam kung hanggan saan ko kakayanin dalhin ito :(


Same situation girl. 😭 hanggang ngayon inuusig ako ng konsensya ko, hindi ako makaiyak. Inilibing ko rin baby ko sa bakuran namin and nung 2nd day hinukay ko ulit sya kasi ni hindi ko nakita mukha nya. I just opened the sac to check my babies gender and it's a girl. I was so afraid that time since I'm the only one who knows what I did. Even her daddy didn't know that she's already gone. Ngayon hirap na hirap ako gumawa ng lusot na nakunan ako. I was also diagnosed with depression when I found out that I was pregnant. It's my 11th day today. My bleeding also stopped. I can't even cry until now cause I'm so angry with myself kasi hindi ko sya naipaglaban. 😭 im just hoping malagpasan natin 'to. Every now and then I'm checking this site to read your confessions for me to know that I'm not alone. Please don't judge me cause we have different reasons why we did this. Thank you for understanding.

#5 Guest_Drin_*

Guest_Drin_*
  • Guests

Posted 07 April 2018 - 10:42 PM

Ilang months ka preg nung nagtake ka ng cyto ? At ano po ang masasabi niyo sa epekto? epektibo po ba at safe? Kamusta na kayo ngayon ?

#6 softie

softie

    Newbie

  • Members
  • Pip
  • 5 posts

Posted 08 April 2018 - 05:55 PM

Same situation girl. 😭 hanggang ngayon inuusig ako ng konsensya ko, hindi ako makaiyak. Inilibing ko rin baby ko sa bakuran namin and nung 2nd day hinukay ko ulit sya kasi ni hindi ko nakita mukha nya. I just opened the sac to check my babies gender and it's a girl. I was so afraid that time since I'm the only one who knows what I did. Even her daddy didn't know that she's already gone. Ngayon hirap na hirap ako gumawa ng lusot na nakunan ako. I was also diagnosed with depression when I found out that I was pregnant. It's my 11th day today. My bleeding also stopped. I can't even cry until now cause I'm so angry with myself kasi hindi ko sya naipaglaban. 😭 im just hoping malagpasan natin 'to. Every now and then I'm checking this site to read your confessions for me to know that I'm not alone. Please don't judge me cause we have different reasons why we did this. Thank you for understanding.


Di ko rin sya napaglaban :( Today is my 9th day at hanggang ngayon umiiyak ako sa kanya. My baby is a boy, paka tangos pa ng nose nya. Pumutok kasi panubigan ko kaya sa diaper ko sya nasalo paglabas nya, he's sleeping in peace. Halos nung 2nd day ko lang na absorb yung ginawa ko sa kanya balisang balisa ako. Although sinusuportahan ako ng daddy nya. Hagulgol pa rin ako di ko mapigilan kahit nasaan ako. Ako naman, depressed na bago pa maging preggy. Sobra sobra akong nag sisisi sa nangyari kaso buhay na yung nawala hindi ko na kayang ibalik. Kaya kahit nag smell na sya kiniss ko pa rin sya sa ulo. Nilagyan ko sya ng singsing sa kamay nya tapos nung i open ko ulit yung box naka grasp yung tiny fingers nya sa singsing. Tapos ngayon kapag nakaka kita ako ng baby, ng buntis, ng gamit ng baby, may dalang baby laging nasa isip ko "sana ako rin eh" :( Naiisip ko kasalanan ko kaya wala akong karapatan sa baby at mapatawad ng baby ko kaya lang di ko mapigilan talaga. Sorry ako ng sorry sa kanya :(

#7 softie

softie

    Newbie

  • Members
  • Pip
  • 5 posts

Posted 08 April 2018 - 05:57 PM

Ilang months ka preg nung nagtake ka ng cyto ? At ano po ang masasabi niyo sa epekto? epektibo po ba at safe? Kamusta na kayo ngayon ?


4 Months po. Legit, effective, and safe po. I'm physically getting better, nag reregain na ng lakas. Pwera emotional.

#8 Guest_gaile_*

Guest_gaile_*
  • Guests

Posted 11 April 2018 - 12:51 PM

Hi, ako kakaorder ko lang kay Miss Ella waiting for the parcel today. I am already a mom of 1. pero sa hirap ng buhay we cant afford to support another child. 4mos. ako ngayon cyto inorder ko kay miss ella, hindi pa ako nag undergo sa procedure but im already feeling depressed lalo na may anak na ako, at tuwing may nakikita ako sa news or fb na mga fetus na kung sansaan lang dinidispose nadudurog ang puso ko. against talaga ako sa abortion pero talagang may dahilan ang bawat isa kung bakit natin ito ginagawa. Sana patawarin ako ng anak ko at ni Lord sa gagawin ko. Sana magkaron dn ako ng lakas ng loob. Stay strong sis.



Reply to this topic



  

0 user(s) are reading this topic

0 members, 0 guests, 0 anonymous users