Natapos ko yung procedure kahapon ng 12 a.m and magsi-6 na ng hapon nung nailabas ko si baby, hindi ko pa nga inexpect na lalabas na sya ng ganung oras e kase maya't maya ako dumudumi so akala ko yun lang talaga gagawin ko hanggang sa naramdaman ko na parang lalabas na sya kaya ayun umire ako ng bongga! (super sakit pala) di ko kinaya yung init, nahihirapan akong huminga kaya tinawag ko bf ko nagpapaypay ako. Ilang minuto lang na pag-ire lumabas na sya nakabalot pa sa sac and kasama na yung placenta (ayun yung lagi kong binubulong kay baby na isama nya na lahat pagkalabas nya).
Nung nakita ko sya parang di pa nagsink in sa akin na wala na yung anak ko, normal pa din pakiramdam ko, hindi ako naiyak pero kanina nung sinilip ko yung pinaglagyan ko sa kanya dun na ako nag breakdown ðŸ˜,sobrang sakit ng ginawa ko sa anak ko sana mapatawad nya ako at ni God. Eto yung pinakamaling desisyon na nagawa ko, mahal ko sya pero hindi ko man lang sya pinaglaban kase nasa isip ko mas mahal ko magulang ko hindi ko kayang makita silang disappointed sakin lalo na ngayong graduating na ako tas magrereview pa after basta ang dami kong dahilan kung bakit humantong ako sa ganito, natakot ako sa responsibilidad na to ang duwag duwag ko ðŸ˜
Kung desidido na kayo girls sa gagawin nyo gawin nyo kaagad wag nyo ng patagalin kase mas mahirap. Inagapan ko naman kaagad tong sakin ang kaso dalawang beses nag fail yung gamot na sa quiapo lang namin binili 😫. Etong last na bili ko e galing po kay Miss Ella, she's legit!
PS. May tips po ba kayo para makaiwas sa binat? Pa-share naman pls.
7 mos. 1 week
Started by
Guest_AteGirl_*
, Feb 26 2018 03:44 PM
2 replies to this topic
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users
