Let me just begin this by saying na I am so privilege to be in a position na may option ako na gawin ito. By the time na nalaman ko na buntis ako, I am already an adult with a job, and I am perfectly capable of having informed choices. Others don’t. I am so heartbroken reading posts dito sa forum, especially yung mga takot na takot at hindi alam ang gagawin. So, para sa inyo yung mga isusulat ko dito. For those naman na katulad ko – yung mga bagama’t natakot, pero mas malaking percent ay confident dahil na rin siguro sa kanya-kanyang mga security – I wish na we advocate for women’s causes. Be vocal about being pro-choice and support yung panawagan sa legal abortion sa bansa. And please, wag na sanang lumabas sa mga bibig natin na mali itong ginagawa natin. NO! It is not wrong to decide what’s good for yourself. Hindi mali na unahin ang sarili.
So anyway, ito yung experience ko and mga bagay na sana nalaman ko bago ko gawin ang procedure.
4 weeks and 3 days ako nung nalaman ko na pregnant ko. The third day na nag-miss yung period ko, I decided to have PT. Majority kasi dito in denial kapag late ang period, kesyo baka stress at kung ano-ano pa kaya tumatagal bago nila nalaman. SO PLEASE. If regular ang period mo and sexually active ka, the moment na nagmiss ang period, mag-PT ka agad. Do PT Serum sa mga medical laboratory, wag self-testing kits. Yung PT Serum, or testing via blood, almost 100% accurate yun, lalo na administered after 1st day ng late period. Ranging from 150php-200php ang price non sa mga laboratories. Ka-presyo lang ng milk tea halos.
Then
The moment I found out na positive (after 5mins), tinext ko agad si Ms. Ella. I already have her number kasi even before na buntis ako, the time na naging sexually active ako, nag-research na ko kung anong gagawin just in case mabuntis ako. That way, it save me some precious time AND IT GAVE ME CONFIDENCE. Ibang level yung confidence na naibibigay kapag alam mo yung gagawin at may option ka na gawin yun. So if may mga kaibigan kayo na may mga boyfriend, maganda na mapag-usapan nyo minsan yung topic ng unplanned pregnancies and see their opinions. Then open mo yung topic ng forum na ito dun sa mga open-minded. Malaking tulong ito sa totoo lang. That way, alam nila na may choice at option sila and by the time na humarap sila sa katulad natin na sitwasyon, hindi sila kasing ligaw nang ilan dito. Iwas scam din.
Then
Nag-respond agad si Miss Ella and pinaliwanag yung choices and kung magkano. Dahil nga nagbabasa na ako, alam ko na mife kit ang dapat kuhanin kahit pa mas mahal sya. One reason bakit talaga takot yung iba at hindi alam ang gagawin, WALANG PERA. May mga nabasa ako na kahit alam na nila na buntis sila, hindi sila makatuloy kasi need pang ipunin yung pambayad. BE READY sa expenses. Sabi ko nga, I am privilege na meron akong work at sariling pera kaya less worry. Others, not so much. SO if nababasa mo ito, CHOOSE THE MIFE KIT. If you cant pay for it asap, then do everything in your power na magkaroon agad. Take loans, ask your trusted friends, basta make sure gawin mo sya nang mas maaga. The earlier, the better, and the less percent ng complications.
After paying, the next thing I did was to calm the fuck out. Alam ko nakakatakot and maraming pwedeng mangyari. But be assured. Legit si Miss Ella at isang number lang ang gamit nya. Kapag sinabi nya na ipapadala nya ang tracking number, magtiwala ka. If kabado ka at nag-ooverthink, MAGBASA ka dito sa forum. Lahat tayo natulungan ng forum na ito. Trust the people here. Trust Miss Ella.
The day after kong magbayad kay Miss Ella, binigay nya na sakin yung tracking number. Kasama ng mga instructions kung ano yung gagawin. Wag nyo sya masyadong kulitin kasi very detailed yung instruction and hindi siya agad nagrereply kaya mapu-frustrate ka lang. If you’re frustrated, basa ka lang ulit ng mga forum entries dito.
The next day nakuha ko agad yung package. Bumili na rin ako ng mga essentials na sinabi ng ilang forum sharers. Adult diaper, napkin, alcohol, wipes, tissues. Kinalma ko na rin yung sarili ko. Mind you, may boyfriend ako pero hindi ko na sya masyadong in-involve dito. Supportive naman sya, pero alam naman natin na more oftentimes than not, men are disappointing. At ayokong ma-disappoint at ma-stress kaya simula pa lang alam kong saril ko lang talaga ang maaasahan ko. I suggest ganon din gawin nyo. Read the posts here, and prepare yourself. Sure maganda talaga yung may support system ka. But at the end of the day, sarili mo talaga yung dapat mong kasangga.
DAY 1
Followed all the procedures. Before I take the medicine, naligo muna ko dahil nga ilang araw din ang hihintayin bago makaligo ulit. Followed all the instructions. No side-effects. Pinaka-challenging part lang talaga is yung uhaw. I suggest hydrate yourself before your fasting times. After the procedure, I waited for the time na sinabi ni Miss Ella. Then drank A LOT of water, eat, then rested na. Hinanda ko yung sarili ko para sa day 2 at nag-manifest ako na everything will turn out alright.
Day 2
Challenging itong araw na to dahil sobrang init. Naligo muna ko bago yung procedure kasi nga ilang araw din hindi advisable na maligo. Wala kong naramdamang matinding sakit. Very minimal lang, katulad lang din ng may period. Mahirap lang talaga is yung sobrang uhaw at yung ngalay kasi nakahiga ka lang ng matagal na oras. Laking pasasalamat ko na wala kong naexperience na matinding pain, hindi katulad ng iba. Dahil na din siguro 5 weeks pa lang halos. Kaya talagang the earlier the better.
After the procedure and nung pwede nang pumunta sa CR, nakaramdam talaga ko ng panghihina. Dehydrated tapos walang kain halos. Hindi ko na nacheck kung may mga clots ba nung nagcr ako kasi sumabay na yung poop din. Yung pad na gamit ko is puno na. Uminom lang ako ng sibrang dmaing tubig, tapos kumain ng light, and then natulog na.
Day 3-5
Ginawa ko naman lahat ng nasa instruction. Struggle lang ako sa part na kailangan pagurin yung katawan kasi nga diba naka wfh ngayon and very minimal lang yung mga tasks. Napaka-init din kaya yung desire na uminom ng malamig na tubig, ang lakas. Kaso nga bawal naman. Minimal bleeding din ako. 3rd day after the procedure don ko lang napansin yung mga clots. Pero hindi ko na masyading tinitingnan kung yun na ba or what. Hindi ko na rin tinext si Miss Ella. After kong bumili sa kanya, hindi ko na sya kinausap.
Syempre nandito yung fear na maiisip mo kung successful ba or hindi. Pero as much as possible hindi ko ini-stress yung sarili ko. Basta nagbabasa lang ako nang nagbabasa dito sa forum. Lahat ata ng entries nabasa ko na. At isa lang ang masasabi ko. IBA-IBA TAYO NANG MAGIGING EXPERIENCE. Basta sundin mo yung procedure, be confident, and always remind yourself na you made the BEST CHOICE FOR YOURSELF. If may mga gusto kang malaman, READ AND RESEARCH dito sa forum. Most likely, makikita mo amga sagot dito.
Anyways, dito na lang. Mag-uupdate na lang ako just in case may mga nangyaring hindi inaasahan. Pero so far, I’m confident and hoping.