I was 6 weeks pregnant. Ineexpect ko na magkakaroon ako ng January 31, pero patapos na 1st week ng February di parin ako nagkakaroon. Nag ppregnancy scare na rin ako nun kasi feeling ko talaga preggy na ko kasi ang sakit ng dibdib ko pag masasagi kahit konti, tas ang arte ko sa amoy. Eto yung time na hindi nakakatuwa na parang lumalaki ang dibdib ko. Yung kain ko jusko, para akong gutom lagi pero busog naman ako. I mean kahit ano ihain mo sakin, kahit busog na busog na ko kakain parin ako. Maliit na bagay naaasar ako.
Paranoid na ko nung 2nd week ng feb wala parin. I have close communication din naman sa partner ko simula nung araw na delayed ako hanggang sa mga panahong na fifeel ko na yung mga symptoms. akala ko dahil stress lang ako saka walang maayos na tulog kaya delayed. My partner suggested na magPT. never pa ko nakabili on my own on my own and nakatry nun. Pero wala akong choice, i have to buy para di ako nanghuhula ano nangyayari sakin. So dahil first time ko nga gumamit nun, after 3 mins na pag aantay, di ako sure sa result dahil may isang line na visible at yung isa mejo malabo sya. so di ko alam kung faulty yung nabili ko. i sent a picture ng pt sa partner ko and he said na positive nga yun. Dun lang bumuhos lahat ng emotions. But mostly fear talaga. Breadwinner ako and di ko afford na magkababy at the moment. We did a withdrawal pero kahit ganun, nag positive parin ako. What's done is done, so di rin makakatulong ang sisihan. we jump agad sa solution. Tinanong muna ako ng partner ko kung ano desisyon ko, kung gusto ko raw ba ituloy. Ako, ayoko talaga.
Then he said, "Okay, may kilala ako. Wag kana matakot, di naman kita iiwan". I'm lucky I have this kind of support sa kanya, and matutulungan niya ako. I know some of you are doing this alone and walang lakas na sabihin sa iba kaya nga dito tayo nag babasa para kumuha ng lakas ng loob sa experience ng iba.
So may 2 kits na sinabi, mike kit saka cyto kit, di hamak na mas mahal ang mife pero mas mataas ang success rate. So I chose Mife dahil ayoko mag baka sakali sa cyto kahit 92% success rate. So kahit mejo makati sa bulsa yung Mife ni go ko yun.
Nung nabasa ko procedure, nanlulumo ako kasi parang ang hirap at the same time nakakatakot. My partner is a doctor so may mga steps na di talaga nasunod. Tho ako lang matigas ang ulo na gusto ko sundin lahat ng nakalagay sa procedure. And I did at first.
1st day, nag mife ako ng gabi and I have to do fasting daw.
Kinaumagahan palang nanghihina na ko sa mrt kasi di ako nag breakfast. Napaupo na ko sa lapag ng tren dahil sobrang hinang hina ako para akong magcocolapse. Pinagalitan pa ko ng partner ko na dapat kumain na ako. I was trying na sundin yung procedure as much as possible.
2nd day Feb 12. Ang sakit lumunok kasi nga tuyo na lalamunan ko. Kung gusto niyo malaman kung may lasa yung gamot. Wala. Chalky lang sya.
Di ako nag pampers kasi, napkin pads ang basis natin kung nag oover bleed ka na, pag 2 pads or more ang na pupuno mo sa isang oras, you need to go to a hospital.
Pag ma fifeel kong may lalabas na maraming dugo takbo na kaagad ako sa cr. And there i saw big clots. Basta mga parte parteng buong dugo ganun. parang laman na dugo. everytime na uupo ako sa toilet lumalabas talaga sya. May times na nag isstay ako dun mga few minutes kasi mas maraming nalabas pagnakaupo ako dun. unlike pag nakahiga. Nagugulat ako pag may malaking flesh na lalabas tas sunod sunod which is a good sign kasi ang goal naman why i did this is para di lumaki tyan ko. In between grabe yung chills ko as in talagang nanginginig ako sa lamig. That went on hanggang matapos ang 5hrs. dun na ko nakainom at nakakain. I still have pads on. Di ako umiinom na anything maasim. so puro tubig lang din ako.
Bleeding varies sa katawan ng babae kung gano katagal niya linisin yung naiwan sa tyan. sa akin isang buwan din.
Na notice ko na di na ako maiinitin ang ulo, di na ko matakaw, di na ko praning, di na grabe sense of smell ko at the same time di na masakit boobs ko. Nangyayari tong mga to during those 4 weeks.
4 weeks after the procedure (which is the day I was writing this experience) bumili ulit ako ng PT. para malaman ko kung success ba. Even tho wala naman na kong nararamdamang symptoms and feeling ko back to normal ako, I'm still scared. baka di gumana.
After waiting 3mins, pag silip ko sa PT i see a clear 1 line, wala na yung malabong second line. as in malinis na one line lang. I was really happy and still am. I took a picture nung result and sent it to my partner. I could also feel na masaya siya para sakin. I can finally sleep, go to gym and eat well na wala nang iniisip na pano pag ganito, pano pag ganyan.
Alam ko takot ka, I've been there. We girls have different stories and reasons bat natin to ginawa, ginagawa or gagawin palang. Ako, dahil ako lang ang bumubuhay saming mag kakapatid. Ako ang panganay. Ako ang bumubuhat sa lahat. I am also at the peak of my career. Kaya di naging mahirap sakin mag decide kung mag aabort ako.
Sure may mga religous sa inyo, luckily I'm not. Kasi if I am, at di ko pinagana pagiging practical at rational ko sa reyalidad ng mundo, maghihirap ako. Maraming mawawala sakin.
Wag ka mag alala. Everthing will be fine soon. Just make sure may kasama ka during the second day because dear, okay na yung masakit nararamdaman mo tas may nanlilibang sayo kesa yung masakit na nararamdaman mo tas mag isa ka pa. We've been in so much pain already, emotionally and physically. It's okay to be afraid. Brave people are afraid too. We should not let that fear eat us alive kaya nga dapat brave tayo. Just be focused. You have the solution already. Action nalang kelangan.
10 replies to this topic
#2
Guest_Myth_*
Guest_Myth_*
-
- Guests
Posted 12 June 2019 - 08:28 PM
Thanks for sharing your experience sis! Halos same rin tayo Im on my 6th week na. Actually I finished the procedure kahapon. Though natatakot ako kasi I didnt pass clots or kahit buo buo unlike sa mga nababasa ko din dito.
How are you recovering? May mga nararamdaman ka pa rin ba ngayon?
How are you recovering? May mga nararamdaman ka pa rin ba ngayon?
#3
ElissaV
-
- Members
-
- 363 posts
Advanced Member
#4
Guest_Maninay_*
Guest_Maninay_*
-
- Guests
Posted 18 June 2019 - 10:45 PM
I was 6 weeks pregnant. Ineexpect ko na magkakaroon ako ng January 31, pero patapos na 1st week ng February di parin ako nagkakaroon. Nag ppregnancy scare na rin ako nun kasi feeling ko talaga preggy na ko kasi ang sakit ng dibdib ko pag masasagi kahit konti, tas ang arte ko sa amoy. Eto yung time na hindi nakakatuwa na parang lumalaki ang dibdib ko. Yung kain ko jusko, para akong gutom lagi pero busog naman ako. I mean kahit ano ihain mo sakin, kahit busog na busog na ko kakain parin ako. Maliit na bagay naaasar ako.
Paranoid na ko nung 2nd week ng feb wala parin. I have close communication din naman sa partner ko simula nung araw na delayed ako hanggang sa mga panahong na fifeel ko na yung mga symptoms. akala ko dahil stress lang ako saka walang maayos na tulog kaya delayed. My partner suggested na magPT. never pa ko nakabili on my own on my own and nakatry nun. Pero wala akong choice, i have to buy para di ako nanghuhula ano nangyayari sakin. So dahil first time ko nga gumamit nun, after 3 mins na pag aantay, di ako sure sa result dahil may isang line na visible at yung isa mejo malabo sya. so di ko alam kung faulty yung nabili ko. i sent a picture ng pt sa partner ko and he said na positive nga yun. Dun lang bumuhos lahat ng emotions. But mostly fear talaga. Breadwinner ako and di ko afford na magkababy at the moment. We did a withdrawal pero kahit ganun, nag positive parin ako. What's done is done, so di rin makakatulong ang sisihan. we jump agad sa solution. Tinanong muna ako ng partner ko kung ano desisyon ko, kung gusto ko raw ba ituloy. Ako, ayoko talaga.
Then he said, "Okay, may kilala ako. Wag kana matakot, di naman kita iiwan". I'm lucky I have this kind of support sa kanya, and matutulungan niya ako. I know some of you are doing this alone and walang lakas na sabihin sa iba kaya nga dito tayo nag babasa para kumuha ng lakas ng loob sa experience ng iba.
So may 2 kits na sinabi, mike kit saka cyto kit, di hamak na mas mahal ang mife pero mas mataas ang success rate. So I chose Mife dahil ayoko mag baka sakali sa cyto kahit 92% success rate. So kahit mejo makati sa bulsa yung Mife ni go ko yun.
Nung nabasa ko procedure, nanlulumo ako kasi parang ang hirap at the same time nakakatakot. My partner is a doctor so may mga steps na di talaga nasunod. Tho ako lang matigas ang ulo na gusto ko sundin lahat ng nakalagay sa procedure. And I did at first.
1st day, nag mife ako ng gabi and I have to do fasting daw.
Kinaumagahan palang nanghihina na ko sa mrt kasi di ako nag breakfast. Napaupo na ko sa lapag ng tren dahil sobrang hinang hina ako para akong magcocolapse. Pinagalitan pa ko ng partner ko na dapat kumain na ako. I was trying na sundin yung procedure as much as possible.
2nd day Feb 12. Ang sakit lumunok kasi nga tuyo na lalamunan ko. Kung gusto niyo malaman kung may lasa yung gamot. Wala. Chalky lang sya.
Di ako nag pampers kasi, napkin pads ang basis natin kung nag oover bleed ka na, pag 2 pads or more ang na pupuno mo sa isang oras, you need to go to a hospital.
Pag ma fifeel kong may lalabas na maraming dugo takbo na kaagad ako sa cr. And there i saw big clots. Basta mga parte parteng buong dugo ganun. parang laman na dugo. everytime na uupo ako sa toilet lumalabas talaga sya. May times na nag isstay ako dun mga few minutes kasi mas maraming nalabas pagnakaupo ako dun. unlike pag nakahiga. Nagugulat ako pag may malaking flesh na lalabas tas sunod sunod which is a good sign kasi ang goal naman why i did this is para di lumaki tyan ko. In between grabe yung chills ko as in talagang nanginginig ako sa lamig. That went on hanggang matapos ang 5hrs. dun na ko nakainom at nakakain. I still have pads on. Di ako umiinom na anything maasim. so puro tubig lang din ako.
Bleeding varies sa katawan ng babae kung gano katagal niya linisin yung naiwan sa tyan. sa akin isang buwan din.
Na notice ko na di na ako maiinitin ang ulo, di na ko matakaw, di na ko praning, di na grabe sense of smell ko at the same time di na masakit boobs ko. Nangyayari tong mga to during those 4 weeks.
4 weeks after the procedure (which is the day I was writing this experience) bumili ulit ako ng PT. para malaman ko kung success ba. Even tho wala naman na kong nararamdamang symptoms and feeling ko back to normal ako, I'm still scared. baka di gumana.
After waiting 3mins, pag silip ko sa PT i see a clear 1 line, wala na yung malabong second line. as in malinis na one line lang. I was really happy and still am. I took a picture nung result and sent it to my partner. I could also feel na masaya siya para sakin. I can finally sleep, go to gym and eat well na wala nang iniisip na pano pag ganito, pano pag ganyan.
Alam ko takot ka, I've been there. We girls have different stories and reasons bat natin to ginawa, ginagawa or gagawin palang. Ako, dahil ako lang ang bumubuhay saming mag kakapatid. Ako ang panganay. Ako ang bumubuhat sa lahat. I am also at the peak of my career. Kaya di naging mahirap sakin mag decide kung mag aabort ako.
Sure may mga religous sa inyo, luckily I'm not. Kasi if I am, at di ko pinagana pagiging practical at rational ko sa reyalidad ng mundo, maghihirap ako. Maraming mawawala sakin.
Wag ka mag alala. Everthing will be fine soon. Just make sure may kasama ka during the second day because dear, okay na yung masakit nararamdaman mo tas may nanlilibang sayo kesa yung masakit na nararamdaman mo tas mag isa ka pa. We've been in so much pain already, emotionally and physically. It's okay to be afraid. Brave people are afraid too. We should not let that fear eat us alive kaya nga dapat brave tayo. Just be focused. You have the solution already. Action nalang kelangan.
Hello mam naka punta kana sa ob mo after the weeks nung procedure mo?
#6
Guest_MJ84_*
Guest_MJ84_*
-
- Guests
Posted 17 July 2019 - 03:57 PM
I was 6 weeks pregnant. Ineexpect ko na magkakaroon ako ng January 31, pero patapos na 1st week ng February di parin ako nagkakaroon. Nag ppregnancy scare na rin ako nun kasi feeling ko talaga preggy na ko kasi ang sakit ng dibdib ko pag masasagi kahit konti, tas ang arte ko sa amoy. Eto yung time na hindi nakakatuwa na parang lumalaki ang dibdib ko. Yung kain ko jusko, para akong gutom lagi pero busog naman ako. I mean kahit ano ihain mo sakin, kahit busog na busog na ko kakain parin ako. Maliit na bagay naaasar ako.
Paranoid na ko nung 2nd week ng feb wala parin. I have close communication din naman sa partner ko simula nung araw na delayed ako hanggang sa mga panahong na fifeel ko na yung mga symptoms. akala ko dahil stress lang ako saka walang maayos na tulog kaya delayed. My partner suggested na magPT. never pa ko nakabili on my own on my own and nakatry nun. Pero wala akong choice, i have to buy para di ako nanghuhula ano nangyayari sakin. So dahil first time ko nga gumamit nun, after 3 mins na pag aantay, di ako sure sa result dahil may isang line na visible at yung isa mejo malabo sya. so di ko alam kung faulty yung nabili ko. i sent a picture ng pt sa partner ko and he said na positive nga yun. Dun lang bumuhos lahat ng emotions. But mostly fear talaga. Breadwinner ako and di ko afford na magkababy at the moment. We did a withdrawal pero kahit ganun, nag positive parin ako. What's done is done, so di rin makakatulong ang sisihan. we jump agad sa solution. Tinanong muna ako ng partner ko kung ano desisyon ko, kung gusto ko raw ba ituloy. Ako, ayoko talaga.
Then he said, "Okay, may kilala ako. Wag kana matakot, di naman kita iiwan". I'm lucky I have this kind of support sa kanya, and matutulungan niya ako. I know some of you are doing this alone and walang lakas na sabihin sa iba kaya nga dito tayo nag babasa para kumuha ng lakas ng loob sa experience ng iba.
So may 2 kits na sinabi, mike kit saka cyto kit, di hamak na mas mahal ang mife pero mas mataas ang success rate. So I chose Mife dahil ayoko mag baka sakali sa cyto kahit 92% success rate. So kahit mejo makati sa bulsa yung Mife ni go ko yun.
Nung nabasa ko procedure, nanlulumo ako kasi parang ang hirap at the same time nakakatakot. My partner is a doctor so may mga steps na di talaga nasunod. Tho ako lang matigas ang ulo na gusto ko sundin lahat ng nakalagay sa procedure. And I did at first.
1st day, nag mife ako ng gabi and I have to do fasting daw.
Kinaumagahan palang nanghihina na ko sa mrt kasi di ako nag breakfast. Napaupo na ko sa lapag ng tren dahil sobrang hinang hina ako para akong magcocolapse. Pinagalitan pa ko ng partner ko na dapat kumain na ako. I was trying na sundin yung procedure as much as possible.
2nd day Feb 12. Ang sakit lumunok kasi nga tuyo na lalamunan ko. Kung gusto niyo malaman kung may lasa yung gamot. Wala. Chalky lang sya.
Di ako nag pampers kasi, napkin pads ang basis natin kung nag oover bleed ka na, pag 2 pads or more ang na pupuno mo sa isang oras, you need to go to a hospital.
Pag ma fifeel kong may lalabas na maraming dugo takbo na kaagad ako sa cr. And there i saw big clots. Basta mga parte parteng buong dugo ganun. parang laman na dugo. everytime na uupo ako sa toilet lumalabas talaga sya. May times na nag isstay ako dun mga few minutes kasi mas maraming nalabas pagnakaupo ako dun. unlike pag nakahiga. Nagugulat ako pag may malaking flesh na lalabas tas sunod sunod which is a good sign kasi ang goal naman why i did this is para di lumaki tyan ko. In between grabe yung chills ko as in talagang nanginginig ako sa lamig. That went on hanggang matapos ang 5hrs. dun na ko nakainom at nakakain. I still have pads on. Di ako umiinom na anything maasim. so puro tubig lang din ako.
Bleeding varies sa katawan ng babae kung gano katagal niya linisin yung naiwan sa tyan. sa akin isang buwan din.
Na notice ko na di na ako maiinitin ang ulo, di na ko matakaw, di na ko praning, di na grabe sense of smell ko at the same time di na masakit boobs ko. Nangyayari tong mga to during those 4 weeks.
4 weeks after the procedure (which is the day I was writing this experience) bumili ulit ako ng PT. para malaman ko kung success ba. Even tho wala naman na kong nararamdamang symptoms and feeling ko back to normal ako, I'm still scared. baka di gumana.
After waiting 3mins, pag silip ko sa PT i see a clear 1 line, wala na yung malabong second line. as in malinis na one line lang. I was really happy and still am. I took a picture nung result and sent it to my partner. I could also feel na masaya siya para sakin. I can finally sleep, go to gym and eat well na wala nang iniisip na pano pag ganito, pano pag ganyan.
Alam ko takot ka, I've been there. We girls have different stories and reasons bat natin to ginawa, ginagawa or gagawin palang. Ako, dahil ako lang ang bumubuhay saming mag kakapatid. Ako ang panganay. Ako ang bumubuhat sa lahat. I am also at the peak of my career. Kaya di naging mahirap sakin mag decide kung mag aabort ako.
Sure may mga religous sa inyo, luckily I'm not. Kasi if I am, at di ko pinagana pagiging practical at rational ko sa reyalidad ng mundo, maghihirap ako. Maraming mawawala sakin.
Wag ka mag alala. Everthing will be fine soon. Just make sure may kasama ka during the second day because dear, okay na yung masakit nararamdaman mo tas may nanlilibang sayo kesa yung masakit na nararamdaman mo tas mag isa ka pa. We've been in so much pain already, emotionally and physically. It's okay to be afraid. Brave people are afraid too. We should not let that fear eat us alive kaya nga dapat brave tayo. Just be focused. You have the solution already. Action nalang kelangan.
Hi. just wanna ask, is it safe for diabetic person to do the procedure?
#8
Guest_mosh koda_*
Guest_mosh koda_*
-
- Guests
Posted 24 July 2019 - 01:01 AM
hello po nakapag procedure na din po ako ang problem ko lang po is di ko mailabas lahat half lang po ung nailabas ko at right now naka dikit parin po sya sa vagina ko , di ko maire palabas kahit ilang hours nako nag tatry sobrang sakit ka ng lalamunan ko kakairi at pagod na pagod nako kaka upo sa bawl at kaka excercise wala parin ng namg yayare please help me , naka hung parin po ung paa ng fetus 
#9
Guest_share_*
Guest_share_*
-
- Guests
Posted 27 July 2019 - 12:21 PM
hello po nakapag procedure na din po ako ang problem ko lang po is di ko mailabas lahat half lang po ung nailabas ko at right now naka dikit parin po sya sa vagina ko , di ko maire palabas kahit ilang hours nako nag tatry sobrang sakit ka ng lalamunan ko kakairi at pagod na pagod nako kaka upo sa bawl at kaka excercise wala parin ng namg yayare please help me , naka hung parin po ung paa ng fetus
so ano na nangyari sis? same din sa akin pero hindi ko alam kong may lumabas na kasi puro dugo lumabas sa akin eh
#10
Guest_shena_*
Guest_shena_*
-
- Guests
Posted 27 July 2019 - 12:24 PM
sa akin maam dugo lang lumabas 6 weeks din ako same tayo pero diko alam kong lumabas kasii dugo lang lumabas sa akin lahathello po nakapag procedure na din po ako ang problem ko lang po is di ko mailabas lahat half lang po ung nailabas ko at right now naka dikit parin po sya sa vagina ko , di ko maire palabas kahit ilang hours nako nag tatry sobrang sakit ka ng lalamunan ko kakairi at pagod na pagod nako kaka upo sa bawl at kaka excercise wala parin ng namg yayare please help me , naka hung parin po ung paa ng fetus
#11
ElissaV
-
- Members
-
- 363 posts
Advanced Member
Reply to this topic
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users
