Going 9 months. Kinaya pa.
genina 22 Aug 2018
1st day:
Mahirap pero determinado ako. I took one pill. Kahit nakaramdam ako ng suka at pagtatae pinigilan ko hanggang 9pm.
2nd day:
Chills na agad na feel ko. Hindi ko na kinaya napatakbo nakong cr dun na sya bumulwak. Napakaraming blood cloths ang lumabas, tas maya maya nararamdaman kong may parang lalabas na sakin. kinapa ko yung v ko at nakita ko ngang may bunubukol umiri ako ng umire hanggang sa nailabas ko sya. Dito na nagsimula ang bangungot ko. Nailabas ko sya ng buhay pero after 10-15 secs nawalan din sya ng buhay. Dun ko naisip na masaya pala ko kung nabuhay nalang sya. Masarap pala sa pakiramdam marinig ang iyak nya. Pero wala na.... Tapos yun. Ilang minuto pa madami ng lumabas sakin. Sigurado naman akong nailabas ko lahat ng kailangang ilabas. Ang kaso mo hanggang ngayon di pa den ako nakakabawi sa nawalang dugo sakin. 65 ang hemoglobin ko. Kelangan ko yata magpa blood transfusion. Medyo natatakot ako pero wala ng mas nakakatakot pa sa ginawa ko. Patawarin sana ko ng Dyos.
Nagbibleed pa din ako hanggang ngayon pero very light na lang. Mababa na kasi immune system ko buntis palang ako kaya siguro hindi kinaya ng dugo ko at bumagsak sya. Pero normal naman siguro yon lalo nat nagpalaglag ka or nakunan ka. For those who need advices or help sa procedure, you can ask me. I'm willing to help. Kelangan kodin kasi ng makakausap. Depress na depress pa ren ako.
Guest_Guest_* 23 Aug 2018
Guest_Mics_* 23 Aug 2018
Guest_Amber_* 30 Aug 2018
Guest_Meg_* 31 Aug 2018
While writing my experience, I could feel thousands of emotions. Masama na kung masama pero kasama sa emotions na to ang relieved. Wala nakong poproblemahin. Hindi ako malalagay sa kahihiyan. Hindi ako kukutyain at hindi ako pandidirian. May rason kung bakit ko ginawa to. Hindi ko man maibahagi ang kabuuhan pero parte ng puso ko ang nasasaktan ngayon dahil sa ginawa ko to. Gabi gabi akong umiiyak. Nasasaktan. Binabangungot. Nadudurog. At ayaw akong patahimikin ng kunsensya ko. Ang kaso lang, wala na akong magagawa. Nangyari na. Naging mahina ako at nagpalamon sa anino ng nakaraan. Naiisip ko ren na mabuti na din ito, hindi ko naman sya mabibigyan ng magandang future. Sya lang ang magssuffer kung itutuloy ko sya. Hindi ko lalong kakayanin kung pti sya masusuklam kung bkit at ppano sya nabuo. Sana mapatawad nya ako kasi ako alam ko sa sarili kong hindi ko mapapatawad ang sarili ko. .
1st day:
Mahirap pero determinado ako. I took one pill. Kahit nakaramdam ako ng suka at pagtatae pinigilan ko hanggang 9pm.
2nd day:
Chills na agad na feel ko. Hindi ko na kinaya napatakbo nakong cr dun na sya bumulwak. Napakaraming blood cloths ang lumabas, tas maya maya nararamdaman kong may parang lalabas na sakin. kinapa ko yung v ko at nakita ko ngang may bunubukol umiri ako ng umire hanggang sa nailabas ko sya. Dito na nagsimula ang bangungot ko. Nailabas ko sya ng buhay pero after 10-15 secs nawalan din sya ng buhay. Dun ko naisip na masaya pala ko kung nabuhay nalang sya. Masarap pala sa pakiramdam marinig ang iyak nya. Pero wala na.... Tapos yun. Ilang minuto pa madami ng lumabas sakin. Sigurado naman akong nailabas ko lahat ng kailangang ilabas. Ang kaso mo hanggang ngayon di pa den ako nakakabawi sa nawalang dugo sakin. 65 ang hemoglobin ko. Kelangan ko yata magpa blood transfusion. Medyo natatakot ako pero wala ng mas nakakatakot pa sa ginawa ko. Patawarin sana ko ng Dyos.
Nagbibleed pa din ako hanggang ngayon pero very light na lang. Mababa na kasi immune system ko buntis palang ako kaya siguro hindi kinaya ng dugo ko at bumagsak sya. Pero normal naman siguro yon lalo nat nagpalaglag ka or nakunan ka. For those who need advices or help sa procedure, you can ask me. I'm willing to help. Kelangan kodin kasi ng makakausap. Depress na depress pa ren ako.
Sis, masarap ang mag ka baby pero hinde kita jina judge sa ginawa mo kasi lahat naman tayo may mga rason.. di ko lang ma gets bakit ilang days na lang manganganak kna ginawa mo pa rin i abort? Maraming choices pwdeng ipa ampon or what? Kasi ganon din e diba manganganak ka na lang din. Nakalungkot lang kasi parang mas masakit yung nakita mo pa syang buhay nung nilabas mo. if you need na may kausap we here for you sa forum.. actually na shocked din ako sa shinare mo.. ikaw lang ata yung nabasa kong ganito.. pray lang sis na sana mapatawad tayo at maging isang aral na ito para satin na maging responsable tayo sa lahat ng actions natin. Hinde madali kasi ang abortion i know that kasi tapos na din ako and lesson learned. We pray for you sis. Pagaling ka.
Guest_b_antipolo_* 01 Sep 2018
Guest_Tine_* 01 Sep 2018
Guest_HelpMePlease_* 01 Sep 2018
While writing my experience, I could feel thousands of emotions. Masama na kung masama pero kasama sa emotions na to ang relieved. Wala nakong poproblemahin. Hindi ako malalagay sa kahihiyan. Hindi ako kukutyain at hindi ako pandidirian. May rason kung bakit ko ginawa to. Hindi ko man maibahagi ang kabuuhan pero parte ng puso ko ang nasasaktan ngayon dahil sa ginawa ko to. Gabi gabi akong umiiyak. Nasasaktan. Binabangungot. Nadudurog. At ayaw akong patahimikin ng kunsensya ko. Ang kaso lang, wala na akong magagawa. Nangyari na. Naging mahina ako at nagpalamon sa anino ng nakaraan. Naiisip ko ren na mabuti na din ito, hindi ko naman sya mabibigyan ng magandang future. Sya lang ang magssuffer kung itutuloy ko sya. Hindi ko lalong kakayanin kung pti sya masusuklam kung bkit at ppano sya nabuo. Sana mapatawad nya ako kasi ako alam ko sa sarili kong hindi ko mapapatawad ang sarili ko. .
1st day:
Mahirap pero determinado ako. I took one pill. Kahit nakaramdam ako ng suka at pagtatae pinigilan ko hanggang 9pm.
2nd day:
Chills na agad na feel ko. Hindi ko na kinaya napatakbo nakong cr dun na sya bumulwak. Napakaraming blood cloths ang lumabas, tas maya maya nararamdaman kong may parang lalabas na sakin. kinapa ko yung v ko at nakita ko ngang may bunubukol umiri ako ng umire hanggang sa nailabas ko sya. Dito na nagsimula ang bangungot ko. Nailabas ko sya ng buhay pero after 10-15 secs nawalan din sya ng buhay. Dun ko naisip na masaya pala ko kung nabuhay nalang sya. Masarap pala sa pakiramdam marinig ang iyak nya. Pero wala na.... Tapos yun. Ilang minuto pa madami ng lumabas sakin. Sigurado naman akong nailabas ko lahat ng kailangang ilabas. Ang kaso mo hanggang ngayon di pa den ako nakakabawi sa nawalang dugo sakin. 65 ang hemoglobin ko. Kelangan ko yata magpa blood transfusion. Medyo natatakot ako pero wala ng mas nakakatakot pa sa ginawa ko. Patawarin sana ko ng Dyos.
Nagbibleed pa din ako hanggang ngayon pero very light na lang. Mababa na kasi immune system ko buntis palang ako kaya siguro hindi kinaya ng dugo ko at bumagsak sya. Pero normal naman siguro yon lalo nat nagpalaglag ka or nakunan ka. For those who need advices or help sa procedure, you can ask me. I'm willing to help. Kelangan kodin kasi ng makakausap. Depress na depress pa ren ako.
Hello po saan po kayo nag order. Need ko po kasi e. Pls reply po