Jump to content


Replying to mife kit journey (8 weeks)


Post Options

  • Anti-spam: complete the task
  or Cancel


Topic Summary

Posted 31 March 2022 - 09:17 PM

Hi! 4 months post-abortion. Ang payo ko lang ay ang pinaka-kalaban mo rito ay emotional pain, may mga time na iiyak ka pa rin sa parehas na dahilan. May mga time na maaalala mo pa rin lahat kahit na saglit mo lang naman siya dala-dala. Payo ko sa mga may plano na ituloy ang abortion, be ready kasi mentally challenging siya, alam ko ironic pero walang mawawala kung hihingi ng guidance at forgiveness sa Diyos. Hindi ako aabot sa 4 months recovery kung nagrely lang ako sa sarili kong strength. Kasabay pa nito 'yung pagaaral ko sa Board Exam, sa awa ng Diyos, nakapasa naman ako.

Araw-araw nagsisisi ako, na iniiisip ko what if tinuloy ko na lang pala, pero may mga bagay naman na naging maganda kapalit ng pagpili ko sa sarili ko. Selfish man pakinggan pero lahat ng sacrifices ay may contribution sa growth natin. Lagi pa rin ako bumibisita sa page na ito, tinitignan kung ilan ba talaga ang sumusubok sa procedure na ito kahit delikado.

Yakap lang sa ating lahat. Sana maging lesson ito na maging responsible na tayo sa ating mga sarili. Ingat kayo lagi ha. Salamat sa page na ito, laking tulong sa aking recovery.

P.S Hindi na pala ako nagpacheck ulit sa OB-GYNE, bahala na kung ano mangyari sa record ko HAHA pero pinaframe ko ang picture ng baby ko. "Sky" pala ang pangalan niya.

Posted 27 November 2021 - 04:09 AM

5 weeks 5 days po ako. Any update po?

Posted 05 November 2021 - 03:40 PM

Get well sayo ate. 


Posted 01 November 2021 - 09:19 PM

(Abortion)

Day 1 - I took mife and hindi ko sure kung placebo lang pero ang uneasy ng feeling. Ito na rin 'yung araw na nagpray ako ng matindi na sana kung mawalan man ng heartbeat ang baby, hindi na siya mahirapan at sunduin siya ng Lord.

Day 2 - I had heavy breakfast. Maselan ako sa tubig since nabuntis ako kaya nag gatorade ako para kayanin ko hanggang bukas ng madaling araw. Mas tinatagan ko 'yung loob ko this day kasi sa mga nababasa ko, grabe ang pain dito. Nagpray pa rin ako pero iniwasan kong maging emotional para hindi ako maiyak at madehydrate.

7PM to 9PM: Sabi ko baka kayanin ko ang procedure ng walang problema kasi pain level is 3/10, parang normal ko lang na dysmenorrhea.

9PM to 12AM: Tumaas na 'yung pain level, biglang 12/10. Iba 'yung hilab sa tiyan tapos wala ka pang magawa kasi bawal ang hot compress. Hindi na ako mapakali, nagsstart na rin ako magbleed nito hindi ko alam kung maaga ba masyado pero sa diaper ko may spotting na akong nakikita. Ang worry ko pa e baka hindi magwork sa akin ang gamot.

12AM to 4AM: Wala na akong duda na nagwork 'yung gamot kasi nagbbleed na ako nito, 15/10 'yung pain level. Mataas pain tolerance ko pero this is the longest & painful night in my life. Buti na lang kasama ko 'yung partner ko at siya ang nagpasok ng gamot sa cervix kaya medyo malalim talaga. Nagppray lang ako simula nagstart 'yung pain, hindi ko na napigilan umiyak sa sakit, check ako ng check ng oras na sana pwede na bumangon.

- 2AM: Ang OA ng hilab sa tiyan ko, nappoops na talaga ako pero pinigilan ko pa mga 3x. Pero hindi ko na kinaya kaya bumangon ako at nilinisan ko sarili ko, pagcheck ko ng diaper may nakita akong cord. Hindi ko hinila kasi sabi nila bawal, hinayaan ko lang at naglinis ako ng sarili using wet wipes. Bumalik na ulit ako sa pagkakahiga, praying na matapos ko until 4AM.

- 3AM: Grabe 'yung bleeding, akala ko hindi ko kakayanin. Ilang beses pa akong naihi pero hindi ko sure kung waterbag ba 'yun or ano. Pero to think na hindi naman ako uminom buong araw, baka waterbag ko 'yun. Bumangon ulit ako just to check kung may blood clots na, marami na so far kaya naglinis ulit ako ng sarili ko.

- 4AM: Dito ako nagdoubt kung magiging successful ba kasi nga 2 hours earlier ako bumangon e dapat 4AM pa. Nag at kinausap ko 'yung baby na sana hindi niya ako pahirapan... buong procedure nagdasal lang ako kapag may kumikirot na naman kasi namimilipit na ako sa sakit. Nawala na pala 'yung cord n'ung chineck ko.

N'ung pwede na ako bumangon, naglakad lakad ako at uminom ng tubig at pineapple juice. Wala akong ganang kumain kasi ang pait ng panlasa ko. Exhausted na ako mentally at physically kaya wala akong energy gawin 'yung exercise ng 4AM, nagsearch ako sa WHO at smartparenthood ng abortion aftercare sabi nila 1-2 weeks bago bumalik sa strenous exercise. So naisip ko baka naman pwede mamaya paggising ko kasi nagttry ako umiri, napapagod lang ako agad.

Bago ako matulog ulit. Nagwalking at jogging lang ako sa bahay hanggang sa abot ng makakaya ko, bandang 8AM nagising ulit ako at this time nagkaroon ako ng energy para kumilos buong araw. Nagluto at naglinis ako, tinry kong hindi maupo or mahiga. Sobrang helpful kumilos kilos kasi napansin ko na may parang jelly na naka hang sa "v" ko, naisip ko baka ito na 'yung baby. Almost 1 hour na ako nagttry umiri pero sa totoo lang nahirapan ako, pero 1 inch 'yung size n'ung lumabas. Hindi ko kaya umiri sa CR kaya tinulungan ako ng partner ko na umiri na parang nagllabor talaga, naglatag kami ng towel at mat. Almost 30 mins lumabas na 'yung kabuuan ng jelly pero ang hirap umiri kasi nga 3AM pa lang pumutok na waterbag ko. Nagpapunas na ako sa katawan sa partner ko ng towel with alcohol kasi bawal maligo for 3 days at kumain na ako ng ampalaya at buko juice. Ampalaya is good for bleeding at nagbuko juice ako para sa UTI if ever kasi wala akong mabilhan ng antibiotic.

After kumain inantok na naman ako pero I made sure na kumilos ako bago matulog ng hapon, 'di ko napigilan maging antukin kasi ganito ako buong 2 months ng pregnancy. Paggising ko kumilos na naman ako, nagpalit na rin ako ng napkin instead of diaper kasi kumonti na 'yung bleeding pero nakapuno pa rin ako ng 2 pads. Until now, nararamdaman ko pa rin 'yung cramps. Ang dami kong hindi nasunod sa procedure at nagwworry na baka raspahin ako pero sa susunod ko na iisipin 'yun.

Alam kong mahaba 'to pero I tried to be detailed as much as possible sa mga takot at may doubts ituloy ang procedure baka kasi makatulong. Don't be afraid to ask help sa Lord at sa baby niyo kapag during procedure e pakiramdam niyo hindi niyo kaya, almost 10 hours ang pain pero malalagpasan at kakayanin niyo 'yun. Dito ako nabilib sa pain tolerance nating mga babae. Mas maganda talaga na may kasama kayo all throughout the procedure, kung wala man, magipon lang ng lakas ng loob. Alalahanin niyo 'yung mga rason kung bakit natin 'to ginagawa.

Last post ko na muna 'to siguro, update ko na lang kayo kung nagpacheck up na ako sa OB at kung ano ang nireason ko. Salamat sa pagbasa.

Posted 29 October 2021 - 11:45 AM

(Pre-Abortion)

Oct. 26 n'ung nalaman kong buntis ako. 8 weeks and 2 days to be exact, hindi ako makapaniwala shempre kasi first pregnancy ko tapos unplanned. 4 years na kami ng partner ko and we always practice safe sex, importante talaga ang Plan A, Plan B, at Plan C. I'm always pro-choice, dati pa lang napagusapan na namin na if ever mabuntis ako (which is never ko naimagine na ngayon pala) we'll abort it kapag hindi pa kami emotionally, physically, and financially ready. May trabaho naman kami, pero marami pa kaming gustong maachieve. Hypocrite nga kami sa totoo lang dahil sa simbahan kami nagkakilala tapos pro-abortion kami, well iba iba nga tayo ng dahilan. Alam ko naman na walang judgment sa blog na ito. Pero kung mababalik ko ang oras, sana naging mas maingat kami.

Umabot ng 8 weeks before ako magpacheck up sa OB dahil irregular ang menstruation ko ever since, minsan umaabot ng 2-3 months bago ako magkaroon. Dahil sa hormones at pills, halos same lang din ang symptoms ng buntis at rereglahin kaya hindi ako nabother talaga. Umabot sa 2k+ ang gastos ko sa PT, ultrasound at consultation, may pinabiling vitamins sa akin pero hindi na ako bumili dahil wala naman kaming balak ituloy talaga. Nagready lang ako para may information akong ippresent sa Abortion Clinic. Kinagabihan n'ung nalaman ko ang info about my pregnancy, naghanap hanap na ako agad ng info kung saan at magkano ang gagastusin sa pagpapaabort, helpful ang blog na 'to at ang reddit dahil dito ko halos nalaman lahat.

Eto na nga, nagbasa basa ako buong madaling araw tungkol sa availability ng Abortion Services dito sa atin. Bago pa sila magreply may transaction na ako kay Ms. Ella_22, 6.7k lang ang meds ko sa kanya kasama ang +500 na branded anti-hemo. Ang presyo pala ay nakadepende sa ilang buwan ka ng buntis kaya mas magandang magdesisyon nang maaga kaysa patagalin pa.

Oct. 30 ko makukuha ang meds ko kay Ms. Ella_22, bukas na rin ako bibili ng mga kailangan ko sa procedure lalo na sa bleeding. Ayaw ko na mahassle sa ibang clinic kaya sa kanya na ako kukuha ng gamot, kakayanin ko na lang sa bahay dahil kasama ko rin naman ang partner ko. Hindi na ako nagdalawang isip sa kanya kasi ang dami namang transaction sa kanya. Sana successful talaga.

- Adult Diaper
- Wet Wipes
- Lactacyd
- Ziplock (lagayan ng fetus)
- Crackers
- Pineapple Drink
- Bitter & Spicy Food

Update ko kayo kung ano ang mangyayari sa'kin sa buong procedure until magnegative ako sa PT at magkaroon ng menstruation. Sa mga undecided pa rin hanggang ngayon, 'wag niyo na patagalin ang agony, magbasa kayo ng article at manuod ng documentary tungkol sa buong proseso ng abortion. Kahit papano makakatulong, although habangbuhay natin 'tong dala-dala, hindi lang tayo ang nakakaranas nito sa buong mundo. Ironic man pero God's Grace is always sufficient. I will never stop praying until matapos 'tong situation ko, wala naman ibang tutulong sa akin kung hindi Siya lang.

I decided to not continue my pregnancy kasi unhealthy ang start, I always drink alcohol since hindi ko naman alam nga na buntis ako. I don't drink vitamins, I eat unhealthy food. At may history rin ang family ng partner ko na halos lahat ng panganay ay may deficiency physically. Hay ang dami ko ng chika, anyway update ko kayo. Reply kayo ha, samahan niyo ako.

Review the complete topic (launches new window)