Replying to I miss you baby
Topic Summary
Posted 19 December 2019 - 09:02 AM
Posted 12 November 2019 - 01:13 AM
Posted 14 October 2019 - 07:10 AM
admin
Posted 13 October 2019 - 11:38 PM
Have yourself checked. If there is no bleeding it is probably not because of what you did.1yr na nakalipas simula nung gawin ko yung pinakamabigat na desisyon sa tanang buhay ko..
Gusto ko din ishare yung experience ko nung gawin ko yun. mahirap, oo sobrang hirap sobrang sakit.
4months na ko hindi nagkakaperiod, wla ako idea na buntis na pla ako nun ksi wla nman ako ibang nararamdaman and then i decided na pacheck up na.. hindi ko sinabi sa bf ko na nagpacheck up ako dhl alam ko hnd sya handa sa magiging result. so ayun na nga positive.. at ayun na nga nagulat sya.. ako nmn hnd ko alam mararamdaman ko natakot ako pero masaya ako sa loob loob ko my baby pla ako sa tiyan ko..
hindi pa handa bf ko dhl gusto muna nya gumraduate bgo bumuo ng pamilya.. my pinagdadaanan dn ako sa family ko ayokong madamay ung bata sa puro sama ng loob ung nararamdaman ng magulang ko kaya nabuo dn sa loob ko ung kalooban ng bf ko.. nahanap ko ung site nato. at bumili kmi ng gamot..
20weeks na tiyan ko at cyto kit lang afford nmin.. so ayun na nga. ung gabing yon d ko na alam mararamdaman ko.. gsto kong wag nalang ituloy pero naiisip ko mararanasan nya ung pagsisi dahil samin.. ayoko masaktan sya. ayokong may maramdaman syang lungkot dhl d kmi handa sknya.. at ayun na nga naumpisahan na nmin.. ung first gamot ok pa sa pangatlo nako nilagnat at nasuka. natakot nrn bf ko sa nangyayari sakin naisip pa nyang wag nalang ituloy.. hanggang sa natapos na ung pagtake ng gamot. kinabukasan d ko alam mararamdaman ko paikot ikot ako sa bahay wla pa kmi kasama nung umaga. nagjajogging ako kaht malalata nako sa gutom. nagbuhat ako ng balde baldeng timba ung bf ko nakatulog na dhl magdamag ako binantayan..hanggang sa sumasakit na tyan ko d nko mapakali. pabalik balik akong cr. kinakausap ko baby ko na wag ako pahirapan.. at dumating na mga ksama nmin sa bahay.. ayun na nagtagal nko sa cr pra akong matatae na ewan.. pumutok na panubigan ko at umiri ako ayun na lumabas na baby ko. kamukha ng tatay nya. pinaliguan ko sya.. saka ko dinala sa kwarto hnd pa lumabas placenta ko nung oras na yun kaya tinxt ko si mam ella pra magtanong kung pwede muna icut ung umbilical cord pwede nmn daw.. latang lata nko wla nkong lakas malamig narn buong katawan ko habang hnhntay ko lumabas placenta titig na titig ako sa anak ko. nagsisisi ako..humihingi akong tawad sknya nangako ako na sa susunod na darating sya mamahalin ko sya ng buo.. nilibing nmin sya dun sa lote sumama ako kht wala nko lakas.. kinagabihan lumabas narn ung placenta..
so ayun tuloy ang buhay.. wlang araw na hnd ko naiisp ang baby ko.. araw araw masakit kht isang taon na lumipas sariwa prn skn ung nagawa kong yon.. araw araw ako nagsisisi sa nagawa ko. sya lahat sumalo ng sakripisyo nmin ng tatay nya..kaya sa mga gagawa plang ng disisyon pakaisipn nyong mabuti kung pwedeng wag na gawin wag nyu na ituloy..
simula dn nung nagawa ko yun lagi masakit ung balakang ko at likod ko bawat trabaho ko pg nahiga nko nahihirapan nko bumangon..normal ba na side effect yon?
Admin
Posted 13 October 2019 - 08:07 PM
Gusto ko din ishare yung experience ko nung gawin ko yun. mahirap, oo sobrang hirap sobrang sakit.
4months na ko hindi nagkakaperiod, wla ako idea na buntis na pla ako nun ksi wla nman ako ibang nararamdaman and then i decided na pacheck up na.. hindi ko sinabi sa bf ko na nagpacheck up ako dhl alam ko hnd sya handa sa magiging result. so ayun na nga positive.. at ayun na nga nagulat sya.. ako nmn hnd ko alam mararamdaman ko natakot ako pero masaya ako sa loob loob ko my baby pla ako sa tiyan ko..
hindi pa handa bf ko dhl gusto muna nya gumraduate bgo bumuo ng pamilya.. my pinagdadaanan dn ako sa family ko ayokong madamay ung bata sa puro sama ng loob ung nararamdaman ng magulang ko kaya nabuo dn sa loob ko ung kalooban ng bf ko.. nahanap ko ung site nato. at bumili kmi ng gamot..
20weeks na tiyan ko at cyto kit lang afford nmin.. so ayun na nga. ung gabing yon d ko na alam mararamdaman ko.. gsto kong wag nalang ituloy pero naiisip ko mararanasan nya ung pagsisi dahil samin.. ayoko masaktan sya. ayokong may maramdaman syang lungkot dhl d kmi handa sknya.. at ayun na nga naumpisahan na nmin.. ung first gamot ok pa sa pangatlo nako nilagnat at nasuka. natakot nrn bf ko sa nangyayari sakin naisip pa nyang wag nalang ituloy.. hanggang sa natapos na ung pagtake ng gamot. kinabukasan d ko alam mararamdaman ko paikot ikot ako sa bahay wla pa kmi kasama nung umaga. nagjajogging ako kaht malalata nako sa gutom. nagbuhat ako ng balde baldeng timba ung bf ko nakatulog na dhl magdamag ako binantayan..hanggang sa sumasakit na tyan ko d nko mapakali. pabalik balik akong cr. kinakausap ko baby ko na wag ako pahirapan.. at dumating na mga ksama nmin sa bahay.. ayun na nagtagal nko sa cr pra akong matatae na ewan.. pumutok na panubigan ko at umiri ako ayun na lumabas na baby ko. kamukha ng tatay nya. pinaliguan ko sya.. saka ko dinala sa kwarto hnd pa lumabas placenta ko nung oras na yun kaya tinxt ko si mam ella pra magtanong kung pwede muna icut ung umbilical cord pwede nmn daw.. latang lata nko wla nkong lakas malamig narn buong katawan ko habang hnhntay ko lumabas placenta titig na titig ako sa anak ko. nagsisisi ako..humihingi akong tawad sknya nangako ako na sa susunod na darating sya mamahalin ko sya ng buo.. nilibing nmin sya dun sa lote sumama ako kht wala nko lakas.. kinagabihan lumabas narn ung placenta..
so ayun tuloy ang buhay.. wlang araw na hnd ko naiisp ang baby ko.. araw araw masakit kht isang taon na lumipas sariwa prn skn ung nagawa kong yon.. araw araw ako nagsisisi sa nagawa ko. sya lahat sumalo ng sakripisyo nmin ng tatay nya..kaya sa mga gagawa plang ng disisyon pakaisipn nyong mabuti kung pwedeng wag na gawin wag nyu na ituloy..
simula dn nung nagawa ko yun lagi masakit ung balakang ko at likod ko bawat trabaho ko pg nahiga nko nahihirapan nko bumangon..normal ba na side effect yon?