Here's my experience;
I'm 6 months pregnant na almost 7 months. Pero di ko pwede ituloy since 1 taon pa lang anak ko. So what I did i tried to search for
someone or something that could help and end my pregnancy though I know that mali sya. So nagtext ako kay Ms. Ella January 27 and the next day January 28 i texted her again to get the info on where I will send the payment. So everything is good I send the payment sa bank then I send the receipt sa FB account nya. January 29 Friday I received the MIFE kit. Since last day of my shift sa work nung Friday and I filed leave for March 1,2 and 3 ,nakaplano na gawin ko yung procedure by Sunday January 31.After my shift from work. I ask my partner na punta kami ng Quiapo para matagtag ako since Ms. Ella texted me na kelangan ko maglakad lakad since malaki na yung ilalabas ko. Yung purpose ko pa na pagpunta doon is para maka pag PRAY man lang sa gagawin ko. After that pagbalik sa bahay, di pa ako nakuntento gumawa pa ako. Naglinis ng banyo nagpakapagod. Then Sunday I reviewed the instructions she send and then naglaba pa ako para mapagod.
Done January 31
-kabadong kabado ako kahit na yung 1st step is madali lang. Every now and then kinakausap ko sya na wag nya ako pahirapan, at patawarin nya ako
February 1
-sinunod ko lahat ng sinabi sa INSTRUCTION ni Ms. Ella. Dumating sa punto habang ginagawa ko yun napapaisip ako na sumuko na lang kasi parang di ko kaya. Pero hindi nagdasal ako, kinalma ko yung isip at sarili ko. Then kinausap ko ang baby ko!
*:
Pagka take ko after 2-3 minutes nag chills na ako. Hindi ko mapigilan panginginig ko. Nagpakumot pa ako sa partner ko pero di ko pa rin mapigigilan. Sobrang init din ng pakiramdam ko. Pero tiniis ko yun.
*
Bago tumama sa oras yung pag take ko ng 2nd dose natigil na panginginig ko. Nagpatulong na ako sa partner ko na iayos ako sa pagkakahiga since nilalamig pa rin ako. Malikot pa rin yung baby ko. Hinihipo ko sya. Habang nakapikit iniisip ko na makakayanan ko kaya to. Gustong gusto ko ng sumuko. I even told my partner to just bring me to the hospital but then inisip ko na hindi ako tatanggapin.
What I did is kinalma ang sarili ko. Dasal ako ng dasal na pabilisin ang oras.
That time hindi ko alam pero sobrabr bagal ng oras para bang yung 1 oras na inaantay ko eh nagiging 2-3 hours. Maya maya ko sya tinatanong kung anong oras na. Pumipikit na lang ako.
*
Di ko malaman kung anong posisyon gagawin ko, Pinabuksan ko yung bintana kasi pakiramdam ko hindi ako makahingan at gustong gusto ko ng tumayo. Nasusuka na rin ako that time. Sa sobrang uhaw ko, I ask my partner na ikuha nya ako ng tubig at papahiran ko lang yung bibig ko. Sobrang dry na rin ng lips ko that time . Maya maya tinatanong ko na naman sya kung anong oras na since I need to wait 3 hours. Pinilit kung matulog pero ayaw ng katawan ko. So I decided na tanggalin ang kumot ko. Nakatutok electric fan sken.
Inisip ko na pag tinigil ko at di nawala si baby baka ipanganak ko sya ng di normal. Baka my deperensya na sya. Ayoko mangyari yun. Kahit na sinasabi ko na ayoko na ituloy eh naiisip ko pa rin na kelangan ko magpakatatag. By that time naninigas na rin ang tyan ko. Naiihi ako at sobrang uhaw na uhaw na talaga.
Last:
Hay salamat nabuhayan ako at huling dose na .Bago ko tinake eh naglagay na ako ng diaper kasi inisip ko na baka duguin na ako. Then natapos na yung dose at naisip ko konting oras na lang makakatayo, ihi at inom na ako. Okay then sabi ng partner ko magpahinga na ako. By that time di na nagalaw anak ko. Maya maya nakramdam na ako ng paghilab yun bang pakiramdam mo eh magbabawas ka na, at parang may naikot sa tayn ko pababa na masakit pero bearable naman at kaya ko naman. Then maya maya napapadalas na yung pagsakit, Sabi ko sa akanya baka di ko na matapos at maantay yung oras para makatayo ako. Around 1:30 iba na ang pakiramdam ko. Agad ako nagpatulong sa partner ko para tumayo kasi ramdam ko na may lalabas na. Di nya alam gagawin nya o san ako dadalhin. So nagpadala ako sa banyo na lang.
Habang nababa ako ng hagdan naramdaman ko ng my lumabas/ pumutok. Pagdating na pagdating ko sa banyo umire ako at yun lumabas na nga sya. Tinanggal ko yung diaper ko at pagkakita ko BABAE sya. Masakit kasi nakita ko pang bumuka ang bibig nya ng 3 beses. Hawak hawak ko sya, di ako makaiyak pero ang sakit sakit na sa pakiramdam. Ang tagal ko sa banyo since inantay ko lumabas placenta ko.
Sa wakas lumabas then, nilinis ko sya at binalot sa lampin, then umakyat ako sa kwarto at hanggang pinto lang ako napaupo na ako habang kalong ko sya t iyak ako ng iyak habang pinagmamasdan ko sya. Pati partner ko iyak din ng iyak. Ang tagal tagal ko syang kalong at humihingi ako ng tawad sa kanya. Itinabi ko pa sya sa paghiga ko.
Ang sakit sakit sa pakiramdam. Tama nga mas masakit isipin at sa pakiramdam ang nangyari kaysa paglabas nya. Nakita ko pa bumuka ang bibig nya. Pero choice ko yu kasi mahihirapan din ako/kami. Until now pag naiisip ko lumuluha pa rin ako. Nakikita ko pa rin sya sa isip ko. Pero kahit ganun pa man di ko sya basta tinapon lang. Nilibing namin sya sa sementeryo at pina bless din..
Right now spotting na lang ako. May konting pain pa minsan pero hindi naman masyado masakit.
Kaya maipapayo ko sa mga tulad ko na kelangan gawin ang procedure eh tatagan nyo ang loob nyo ng sampung beses. Maging kalmado. Sundin lahat ng nasa instruction ni Ms. Ella. At PRAYERS lang talaga. Walang araw na hindi ko naiisip yung ginawa ko but then I know na naiintindihan ako ng baby ko. Habang tina type ko to ito naiiyak na naman ako. Anak kung san ka man lagi mo tandaan, MAHAL na MAHAL na MAHAL kita. Hinding hindi kita makakalimutan at dadalawin ka ng mama malapit na. Sana minsan dalawin mo ako sa panaginip ko at i hug mo ang mama at ikiss. Namimiss na kita.