Medyo mahaba to pero worth the read

Dapat magkakaroon ako nung Nov 1, pero since minsan 2 days maaga or 5 days late ako hindi masyado pinansin inisip ko nga na late na ako and aaminin ko naman medyo matagal na kami sexually active ng boyfriend ko kaya hindi na ako kinakabahan.

After one week wala parin ako. Dun ko na sinabi sa boyfriend ko. At first pareho kami nag papanic dahil hindi naman alam gagawin kung buntis nga ako. Yung medyo okay na kami sinabi ko sakanya mag kita kami the next day para malaman kung preggy nga.

Sumunod na araw nag PT ako. Sobrang naguluhan kami kasi ang lumabas is positive pero yung isang linya is faint lang. Pero nag basa basa kami online ganun daw talaga pag early pregnancy (5 weeks pa lang ako nun.)

After ng PT hindi ako nag sasalita kasi iniisp ko paano na gagawin namin. Sure ako hindi ako tatangapin ng pamilya ko pag nalaman nila to. Yung boyfriend ko kinakalma ako. Sinasabi niya pwede naman daw siya mag hanap ng trabaho. Pinag usapan namin and hdumating kami sa point na “Hindi tayo ready.”

Nag research ako agad kung saan pwede bumili or makakuha ng abortion pills. Ang una ko nakita ko eto yung Women’s Blog. Agad ako nag contact kay MissElla. Medyo kinakabahan ako kasi yung mga una walang reply iniisip ko kung legit ba talaga. Pero nakabasa naman ako ng mga post dito at mukhang legit naman.

(Fast forward sa nakabili na kami.)

Talagang pinag planohan namin yung gagawin namin sa mga kailangan dalin at mga idadahilan ko sa family ko at family ng boyfriend ko, kung saan mag sstay, at mga dapat bilin.

MUST HAVEs!
*Adult diapers
*Wet Wipes
*Crackers (Before the procedure)
*Jacket/Hoodie
*A clean and comfortable place to stay (If hindi sa bahay)

6 weeks preggy na ako yung the day of the procedure.
Nag kita kami ng boyfriend ko near kung saan kami mag sstay. Nag grocery kami tapos pumunta na sa pag sstayan namin.

Nov 14
Nag start kami LONGEST HOURS OF MY LIFE
Ilang beses ako nag panic and ayoko na tumuloy. Pero bago mag kami mag start sinabihan ko na boyfriend ko na baka nga mag panic ako sa sakit, gutom, at uhaw. Sabi ko sakanya ko lang kukunin lakas ng loob ko kaya sana wag siya kabahan or mag panic na makikita ko kasi baka bumigay ako.

Yung pain para saakin is bearable naman kaya nga lang ilang oras mo mararamdaman yun. Mababa lang pain tolerance ko. Kaya sa mga mag ttry palang kaya yan! Lakas lang ng loob. Tapos talaga nag chchills ako at nilalamig. Pero ganun naman talaga sabi ni MissElla. Balot na balot ako na comforter and may time na pinapatay ko aircon pero nilalamig parin ako, sobra at ang init ko din para akong may sakit. Konting kilos ko lang tulad ng pag iba ng pwesto sa kama pagod na pagod na ako agad, drained ako. Pakiramdam ko wala na akong laway, tiis tiis lang. Nakikisabay pa ang diarea and ang feeling na masusuka pero again, tiis tiis lang.

Pagtapos ng procedure pagising gising ako dahil sumasakit parin lower abdomen ko. Ginigising ko boyfriend ko tanong ako ng tanong ng oras tuwing nagigising ako.

2am
Ang una ko ginawa is uminom ng tubig kasi hindi ko na talaga kaya. After nun diretso ako sa CR at umihi. Pero blood lumabas and buo buo siya. successful naman ata pag ganun? After nun nag poop na din ako. Pag balik ko sa kama sobrang ng hihina ako. Uminom ulit ako ng tubig tapos inabot sakin ng boyfriend ko yung crackers. Balak pa sana ng boyfriend ko lumabas bumili siya ng pagkain para sakin pero gusto ko na matulog.

8am
Pag kagising na pagkagising namin is nag padeliver na agad boyfriend ko hindi niya ako makausap ng maayos kasi sobrang ng hihina talaga ako konting kilos ko give up ako pero ineencourage ako ng boyfriend ko na tapos naman na daw kami and I should focus more on getting better.

For now nag hihintay na lang ako for the 7th day para mag PT.

Ngayon tanong ko lang if ever makikita ba sa medical ko na nag abortion ako?