I am 11 weeks pregnant. Mag 3 months na sana pero we decided to terminate it for personal reasons. Sobrang tinding depression at stress ang naranasan ko bago kami nakapag decide. I just want to give a clear detail about what happened sakin.
Pagdating ng package hindi muna kami nagpa-abort. Nagisip pa muna kami dahim hindi biro ang pagdadaanan ko at mahina ang resistensya ko. Pero tinuloy pa rin namin at napagdesisyon na.
First day - Yung sa Mife, normal lang. wala ako naramdaman pero bedrest ako. Di ko alam kung iinumin ko pa or ano. Pero again, tinuloy ko na nga. No turning back na nga. Nagprepare kami ng food para after ng interval e makakain agad ako at makainom. Pagtapos ng lahat nakatulog ako. Nagising ako mga 4am sobrang tindi ng cramping. Sa lahat ng nabasa ko dito ako lang ata nakaranas nun. Mababa din kasi ung bata sabi ng OB so hindi rin ako masyado mahihirapan. Yun ang akala ko. 2 hours naglast yung cramps with matching hallucinations. No joke. Siguro sa sobrang stressed at depressed ko din. Naghalo halo na. Akala ko mababaliw ako buti nalang nandyan yung partner ko sa tabi ko. I asked Ms. Ella kung normal ang sabi niya ok lang and normal.
Second day - nag hotel kami for peaceful process. Ayoko din kasi magulo gulo. Gusto ko concentrate. Nagprepare kami maigi. Nag grocery kami ng toiletries. Adult diapers, napkins, tissue. Nagready talaga kami kasi alam ko hindi biro tong gagawin namin. After that, naligo ako at nagkuskos kasi matagal tagal ako bawal maligo. 3 days di ba. So ayun. Then ready na kami. Emotionally and physically. Water, gatorade para after nun mareplenish yung dehydration ko.
1st dose - wala pa ako masyadong cramps na naramdaman. Naninigas lang yung tyan ko.
2nd dose - dito talaga naging sobrang masakit lahat. Nagchichills ako. Sumisigaw ako halos sa sobrang sakit. Ang taas ng lagnat ko. Yung bf ko pinapakalma lang ako. Niyayakap ako para maging warm. Kinakausap ako na kaya ko to. Pero parang wala akong marinig sa sobrang sakit. Longest hour of my life. Sobrang mababaliw ako sa sakit. Gusto ko ilagay detail per detail dito pra sa mga makakabasa at magtatanong kung gaano kasakit. No joke sa sakit. May time na nagdilim na paningin ko natatakot na BF ko. Tapos mga bandang huli nagsuka ako. Pero since bawal sumuka, tiniis ko talaga. Mga thrice ako halos nasusuka. Nilunok ko nalang ksi me gamot e. Ayoko magfail. Andito na kami. Tiniis ko talaga.
Hanggang sa biglang may pumutok sa loob ko malakas tas tumulo nalang. Akala ko dugo. Panubigan ko pala. After nun medyo nawala na halos yung sakit. Dahan dahan. Di parin ako makahinga at makagalaw. Tiniis ko pa rin. Medyo nagsusubside na yung sakit. Di ko pa malagay yung third dose kasi nanginginig pa ako. Eto yung pinaka mahirap na dose para sakin.
(10pm) - supposedly, 9pm dapat ilagay pero sa tindi ng labor pain ko di ako pinilit ng prtner ko. Pinadahan dahan lang ako. Nung 10pm nagdecide na ako na ituloy. Dapat ma bear ko yung sakit e. Tapos nung nilagay na medyo nakapahinga ako konti. Biglang daming dugo ung lumabas sakin. Nagpalit na ako ng diaper nun.
Wala na akong masyadong naramdamang pain. Partner ko ung naglalagay ng gamot sa sakin pgkacheck nya me something daw sa loob. Nakakatakot na nakakalungkot. So paglagay nya ng last dose. Nakapagpahinga na kami. Wala na yung sakit. Wala na yung lagnat ko at feeling na natatae na nalalabor.
Pagihi ko ang daming dugo na lumabas at buo buong dugo. Di ko nakita kung un ung bata or ano. Me sumabit pa nga. Sac ata un na me itim na dots? Or cord. Hindi ko alam. Pero dko pa sure kung lumabas na ung bata. Pero after ko maihi naging magaan pakiramdam ko. Nagtatatakbo ako at nagtatalon kasi merong ayaw lumabas sakin na magkadugtong. Paghiga ko lumabas nlang sya kusa. Sure ako me lalabas at lalabas pa din dito. Paglabas kasi nun gumaan pakiramdam ko. Nawala ung lagnat at lahat ng sakit na nararamdaman ko sa katawan. So yun na yun siguro. Pero hindi naman ako pwede umasa lang sa nararamdaman ko.
Nagpray kami after nito at nagyakapan. We promised to ourselves na hinding hindi na ito mauulit pa. Di ko kaya yung emotional at physical pain after. Need ko pa maglalakad at magtatalon at jogging dahil sure ako madami pa ang nasa loob at baka maglabor pa ulit ako.
Sa mga nagtatanong, kay Ms. eLLa_22 ako bumili ng gamot. Mife kit na agad para sure. Mahirap na pag nagkamali gastos pa ulit. Mahal pero need iinvest kasi one time lang naman to. Again, she is a legit seller. Wag kyo matakot sa packaging kasi ganun talaga siya para maitago ang gamot. May times na hindi siya nakakapagreply tuwing gabi pero i can assure you she is legit and tunatry niya as much as possible. Pagtapos ng procedure paki picturean at send sa kanya. May sesend sya sa inyong dapat na itsura ng bata sa weeks/months niyo.
To Ms. Ella, thank you so much. Sobrang laking tulong ang ginagawa mo para sa mga babaeng gaya namin na nangangailangan at ang magaling pa dito, kahit medyo may kamahalan ay siguradong hindi nagfefail. Dun naman talaga ako nabilib sayo. Hindi mo naisip itake advantage yung mga taong nangangailangan ng tulong mo. Maraming salamat Ms. Ella!!!
Para sa mga magu-undergo palang, GOODLUCK!!! Kayang kaya niyo yan. Lakasan niyo lang loob niyo. Sobrang hirap. I must admit. Ibang klase yung hirap ng pagdadaanan niyo. Pero rest assured na safe kayo sa gamot na ibibigay sa inyo. Pero i would suggest Mife na ang kunin niyo dahil sa ibang bansa ganun talaga ang gamit for abortion. Pagipunan niyo talaga. Kaya natin to.
Sana din wala regrets after kasi tapos na at nangyari na. Kaya dapat 100% sure kyo sa decision niyo at gagawin nyo dahil hindi ito biro.
MIFE KIT FROM MS. ELLA_22 (DETAILED PROCESS)
Started by
Guest_PLR_*
, Feb 17 2017 04:19 PM
38 replies to this topic
#2
Guest_yourengineer_*
Guest_yourengineer_*
-
- Guests
Posted 17 February 2017 - 11:29 PM
Hello! Bukas na ko mgstart ng procedure kumuha dn ako agad ng mife kit kay Ms Ella knina ksi kahapon ko lng tlga naconfirm na preggy ako. Nkailang pt dn ako pero malabo pero alam ko sa srili ko na buntis ako ksi iba ang feeling. Last Jan 3-8 ang last mens ko so 2 weeks delayed na ko npakahirap skn ksi antaas ng expectation ng family ko skn at npaka traditional nila so nd pwede mabuntis ng nd pa kasal, yung bf ko mas matanda skn at gusto na mgkaanak pero inintndi niya kht msakit sa knya tong ggwn ko. Ngpapasalamat ako kasi never niya ko pinabayaan at inisip niya kalagayan ko. Hindi ako sure kong ilang weeks na si baby, sobrang nadepress ako bago ko pa maconfirm na buntis ako. Alam ko ksalanan to pero hindi ko pa talaga kaya at lalong ayoko na masira ako sa pamilya ko at sa mga nkakabata kong pinsan dhil I used to be a role model sa knila pero walang perpektong tao. Ngayon lang ako ngcomment dto sana tulungan niyo kong lumakas loob ko pra sa procedure at ipagdasal ako. Kaya ntn to! This will be the first and last na ggwn ko to.
#4
Guest_lou_*
Guest_lou_*
-
- Guests
Posted 19 February 2017 - 11:27 AM
I am 11 weeks pregnant. Mag 3 months na sana pero we decided to terminate it for personal reasons. Sobrang tinding depression at stress ang naranasan ko bago kami nakapag decide. I just want to give a clear detail about what happened sakin.
Pagdating ng package hindi muna kami nagpa-abort. Nagisip pa muna kami dahim hindi biro ang pagdadaanan ko at mahina ang resistensya ko. Pero tinuloy pa rin namin at napagdesisyon na.
First day - Yung sa Mife, normal lang. wala ako naramdaman pero bedrest ako. Di ko alam kung iinumin ko pa or ano. Pero again, tinuloy ko na nga. No turning back na nga. Nagprepare kami ng food para after ng interval e makakain agad ako at makainom. Pagtapos ng lahat nakatulog ako. Nagising ako mga 4am sobrang tindi ng cramping. Sa lahat ng nabasa ko dito ako lang ata nakaranas nun. Mababa din kasi ung bata sabi ng OB so hindi rin ako masyado mahihirapan. Yun ang akala ko. 2 hours naglast yung cramps with matching hallucinations. No joke. Siguro sa sobrang stressed at depressed ko din. Naghalo halo na. Akala ko mababaliw ako buti nalang nandyan yung partner ko sa tabi ko. I asked Ms. Ella kung normal ang sabi niya ok lang and normal.
Second day - nag hotel kami for peaceful process. Ayoko din kasi magulo gulo. Gusto ko concentrate. Nagprepare kami maigi. Nag grocery kami ng toiletries. Adult diapers, napkins, tissue. Nagready talaga kami kasi alam ko hindi biro tong gagawin namin. After that, naligo ako at nagkuskos kasi matagal tagal ako bawal maligo. 3 days di ba. So ayun. Then ready na kami. Emotionally and physically. Water, gatorade para after nun mareplenish yung dehydration ko.
1st dose - wala pa ako masyadong cramps na naramdaman. Naninigas lang yung tyan ko.
2nd dose - dito talaga naging sobrang masakit lahat. Nagchichills ako. Sumisigaw ako halos sa sobrang sakit. Ang taas ng lagnat ko. Yung bf ko pinapakalma lang ako. Niyayakap ako para maging warm. Kinakausap ako na kaya ko to. Pero parang wala akong marinig sa sobrang sakit. Longest hour of my life. Sobrang mababaliw ako sa sakit. Gusto ko ilagay detail per detail dito pra sa mga makakabasa at magtatanong kung gaano kasakit. No joke sa sakit. May time na nagdilim na paningin ko natatakot na BF ko. Tapos mga bandang huli nagsuka ako. Pero since bawal sumuka, tiniis ko talaga. Mga thrice ako halos nasusuka. Nilunok ko nalang ksi me gamot e. Ayoko magfail. Andito na kami. Tiniis ko talaga.
Hanggang sa biglang may pumutok sa loob ko malakas tas tumulo nalang. Akala ko dugo. Panubigan ko pala. After nun medyo nawala na halos yung sakit. Dahan dahan. Di parin ako makahinga at makagalaw. Tiniis ko pa rin. Medyo nagsusubside na yung sakit. Di ko pa malagay yung third dose kasi nanginginig pa ako. Eto yung pinaka mahirap na dose para sakin.
(10pm) - supposedly, 9pm dapat ilagay pero sa tindi ng labor pain ko di ako pinilit ng prtner ko. Pinadahan dahan lang ako. Nung 10pm nagdecide na ako na ituloy. Dapat ma bear ko yung sakit e. Tapos nung nilagay na medyo nakapahinga ako konti. Biglang daming dugo ung lumabas sakin. Nagpalit na ako ng diaper nun.
Wala na akong masyadong naramdamang pain. Partner ko ung naglalagay ng gamot sa sakin pgkacheck nya me something daw sa loob. Nakakatakot na nakakalungkot. So paglagay nya ng last dose. Nakapagpahinga na kami. Wala na yung sakit. Wala na yung lagnat ko at feeling na natatae na nalalabor.
Pagihi ko ang daming dugo na lumabas at buo buong dugo. Di ko nakita kung un ung bata or ano. Me sumabit pa nga. Sac ata un na me itim na dots? Or cord. Hindi ko alam. Pero dko pa sure kung lumabas na ung bata. Pero after ko maihi naging magaan pakiramdam ko. Nagtatatakbo ako at nagtatalon kasi merong ayaw lumabas sakin na magkadugtong. Paghiga ko lumabas nlang sya kusa. Sure ako me lalabas at lalabas pa din dito. Paglabas kasi nun gumaan pakiramdam ko. Nawala ung lagnat at lahat ng sakit na nararamdaman ko sa katawan. So yun na yun siguro. Pero hindi naman ako pwede umasa lang sa nararamdaman ko.
Nagpray kami after nito at nagyakapan. We promised to ourselves na hinding hindi na ito mauulit pa. Di ko kaya yung emotional at physical pain after. Need ko pa maglalakad at magtatalon at jogging dahil sure ako madami pa ang nasa loob at baka maglabor pa ulit ako.
Sa mga nagtatanong, kay Ms. eLLa_22 ako bumili ng gamot. Mife kit na agad para sure. Mahirap na pag nagkamali gastos pa ulit. Mahal pero need iinvest kasi one time lang naman to. Again, she is a legit seller. Wag kyo matakot sa packaging kasi ganun talaga siya para maitago ang gamot. May times na hindi siya nakakapagreply tuwing gabi pero i can assure you she is legit and tunatry niya as much as possible. Pagtapos ng procedure paki picturean at send sa kanya. May sesend sya sa inyong dapat na itsura ng bata sa weeks/months niyo.
To Ms. Ella, thank you so much. Sobrang laking tulong ang ginagawa mo para sa mga babaeng gaya namin na nangangailangan at ang magaling pa dito, kahit medyo may kamahalan ay siguradong hindi nagfefail. Dun naman talaga ako nabilib sayo. Hindi mo naisip itake advantage yung mga taong nangangailangan ng tulong mo. Maraming salamat Ms. Ella!!!
Para sa mga magu-undergo palang, GOODLUCK!!! Kayang kaya niyo yan. Lakasan niyo lang loob niyo. Sobrang hirap. I must admit. Ibang klase yung hirap ng pagdadaanan niyo. Pero rest assured na safe kayo sa gamot na ibibigay sa inyo. Pero i would suggest Mife na ang kunin niyo dahil sa ibang bansa ganun talaga ang gamit for abortion. Pagipunan niyo talaga. Kaya natin to.
Sana din wala regrets after kasi tapos na at nangyari na. Kaya dapat 100% sure kyo sa decision niyo at gagawin nyo dahil hindi ito biro.
Sa first day ko po ang reaction naman ng katawan ko ay panghihina ng mga braso. Help po ano gagawin ko
#13
Guest_Guest_*
Guest_Guest_*
-
- Guests
Posted 26 February 2017 - 01:14 AM
Hi. Needed po pala talaga ang bedrest kapag nagundergo the procedure? Nagwwork kasi ako, and di naman ako pwede dito sa bahay magbedrest kasi based sa nabasa ko sa post, parang mahirap kung dito ako dahil di alam ng family ko. 
pano po kaya gagawin ko? Natatakot na din ako.
pano po kaya gagawin ko? Natatakot na din ako.
#14
Guest_Acura_*
Guest_Acura_*
-
- Guests
Posted 26 February 2017 - 02:20 AM
Ako po ulit 'to. Yung nagaask ng procedure about abortion. Ung 4weeks pregnant. Di po ako makatulog ngayon sa dami ng iniisip ko. Next week pako papacheck sa OB kasi 7days pa lang akong delayed. Im not sure kung makita agad ng ob yun. Natatakot, kinakabahan ako ngayon sa procedure. Di naman ako pwede dito sa bahay namin kasi baka mahalata ako. Nagwowork din ako, kaya di ako mkakapagbedrest ng ilang days, di naman pwede ipaalam ko sa work ito. I dont know what to do po. Gulong gulo na isip ko. Yung partner ko naman, di naman nakakausap ng maayos pagdating dito. Gusto niya lang ipalaglag pero di naman nya ako nasusupport emotionally. Kala niya yata ganun lang kadali ung pakiramdam ng gnito. Kelangan ko po ng kausap. -- Acura
-- Acura
#19
Guest_Guest stef31_*
Guest_Guest stef31_*
-
- Guests
Posted 01 March 2017 - 08:18 AM
Day 2 ko po kagabi at natakot po ko sa mga nababasa ko about sa mga naramdaman nyo may anxiety po kc ko kaya ganon nlng po takot ko ng sinimulan ko na yong 1st dose ko after po la nman po ko naramdaman hangang matatapos ko na yong last dose ko mild lng talaga naramdaman ko kaya nag aalala po ko baka d tumalab sa akin yong gamot kc nga la nga ko naramdaman.pero pag insert ko sa v ko ng pang last dose putok yong panubigan ko daming lumabas na tubig la pa ring dugo gusto kona matulog dahil tapos nko sa last dose ko d nman ko makatulog dahil nga nag aalala ko na baka d tumalab sa akin yong gamot nanood nlng ko ng tv.wala kong nararamdaman na nasusuka o napopoop kaya nkahiga lng talaga ko hangang 4am pero nong mga 3am medyo naramdaman ko na dinugo nko tiningnan ko dami na ngang dugo salamat at tumalab na yong gamot pero pag tayo ko na para kumain nong 4 am daming lumabas buo buo na d ko alam kong yon na yon kaya tinanong ko kay miss ella kong yon na nga yon tapos sinabi sa akin ni miss ella kong ano yong lalabas sa akin kaya sabi ko yon na nga yon siguro.salamat miss ella....
#23
Guest_Beez01_*
Guest_Beez01_*
-
- Guests
Posted 05 March 2017 - 12:21 AM
I am 11 weeks pregnant. Mag 3 months na sana pero we decided to terminate it for personal reasons. Sobrang tinding depression at stress ang naranasan ko bago kami nakapag decide. I just want to give a clear detail about what happened sakin.
Pagdating ng package hindi muna kami nagpa-abort. Nagisip pa muna kami dahim hindi biro ang pagdadaanan ko at mahina ang resistensya ko. Pero tinuloy pa rin namin at napagdesisyon na.
First day - Yung sa Mife, normal lang. wala ako naramdaman pero bedrest ako. Di ko alam kung iinumin ko pa or ano. Pero again, tinuloy ko na nga. No turning back na nga. Nagprepare kami ng food para after ng interval e makakain agad ako at makainom. Pagtapos ng lahat nakatulog ako. Nagising ako mga 4am sobrang tindi ng cramping. Sa lahat ng nabasa ko dito ako lang ata nakaranas nun. Mababa din kasi ung bata sabi ng OB so hindi rin ako masyado mahihirapan. Yun ang akala ko. 2 hours naglast yung cramps with matching hallucinations. No joke. Siguro sa sobrang stressed at depressed ko din. Naghalo halo na. Akala ko mababaliw ako buti nalang nandyan yung partner ko sa tabi ko. I asked Ms. Ella kung normal ang sabi niya ok lang and normal.
Second day - nag hotel kami for peaceful process. Ayoko din kasi magulo gulo. Gusto ko concentrate. Nagprepare kami maigi. Nag grocery kami ng toiletries. Adult diapers, napkins, tissue. Nagready talaga kami kasi alam ko hindi biro tong gagawin namin. After that, naligo ako at nagkuskos kasi matagal tagal ako bawal maligo. 3 days di ba. So ayun. Then ready na kami. Emotionally and physically. Water, gatorade para after nun mareplenish yung dehydration ko.
1st dose - wala pa ako masyadong cramps na naramdaman. Naninigas lang yung tyan ko.
2nd dose - dito talaga naging sobrang masakit lahat. Nagchichills ako. Sumisigaw ako halos sa sobrang sakit. Ang taas ng lagnat ko. Yung bf ko pinapakalma lang ako. Niyayakap ako para maging warm. Kinakausap ako na kaya ko to. Pero parang wala akong marinig sa sobrang sakit. Longest hour of my life. Sobrang mababaliw ako sa sakit. Gusto ko ilagay detail per detail dito pra sa mga makakabasa at magtatanong kung gaano kasakit. No joke sa sakit. May time na nagdilim na paningin ko natatakot na BF ko. Tapos mga bandang huli nagsuka ako. Pero since bawal sumuka, tiniis ko talaga. Mga thrice ako halos nasusuka. Nilunok ko nalang ksi me gamot e. Ayoko magfail. Andito na kami. Tiniis ko talaga.
Hanggang sa biglang may pumutok sa loob ko malakas tas tumulo nalang. Akala ko dugo. Panubigan ko pala. After nun medyo nawala na halos yung sakit. Dahan dahan. Di parin ako makahinga at makagalaw. Tiniis ko pa rin. Medyo nagsusubside na yung sakit. Di ko pa malagay yung third dose kasi nanginginig pa ako. Eto yung pinaka mahirap na dose para sakin.
(10pm) - supposedly, 9pm dapat ilagay pero sa tindi ng labor pain ko di ako pinilit ng prtner ko. Pinadahan dahan lang ako. Nung 10pm nagdecide na ako na ituloy. Dapat ma bear ko yung sakit e. Tapos nung nilagay na medyo nakapahinga ako konti. Biglang daming dugo ung lumabas sakin. Nagpalit na ako ng diaper nun.
Wala na akong masyadong naramdamang pain. Partner ko ung naglalagay ng gamot sa sakin pgkacheck nya me something daw sa loob. Nakakatakot na nakakalungkot. So paglagay nya ng last dose. Nakapagpahinga na kami. Wala na yung sakit. Wala na yung lagnat ko at feeling na natatae na nalalabor.
Pagihi ko ang daming dugo na lumabas at buo buong dugo. Di ko nakita kung un ung bata or ano. Me sumabit pa nga. Sac ata un na me itim na dots? Or cord. Hindi ko alam. Pero dko pa sure kung lumabas na ung bata. Pero after ko maihi naging magaan pakiramdam ko. Nagtatatakbo ako at nagtatalon kasi merong ayaw lumabas sakin na magkadugtong. Paghiga ko lumabas nlang sya kusa. Sure ako me lalabas at lalabas pa din dito. Paglabas kasi nun gumaan pakiramdam ko. Nawala ung lagnat at lahat ng sakit na nararamdaman ko sa katawan. So yun na yun siguro. Pero hindi naman ako pwede umasa lang sa nararamdaman ko.
Nagpray kami after nito at nagyakapan. We promised to ourselves na hinding hindi na ito mauulit pa. Di ko kaya yung emotional at physical pain after. Need ko pa maglalakad at magtatalon at jogging dahil sure ako madami pa ang nasa loob at baka maglabor pa ulit ako.
Sa mga nagtatanong, kay Ms. eLLa_22 ako bumili ng gamot. Mife kit na agad para sure. Mahirap na pag nagkamali gastos pa ulit. Mahal pero need iinvest kasi one time lang naman to. Again, she is a legit seller. Wag kyo matakot sa packaging kasi ganun talaga siya para maitago ang gamot. May times na hindi siya nakakapagreply tuwing gabi pero i can assure you she is legit and tunatry niya as much as possible. Pagtapos ng procedure paki picturean at send sa kanya. May sesend sya sa inyong dapat na itsura ng bata sa weeks/months niyo.
To Ms. Ella, thank you so much. Sobrang laking tulong ang ginagawa mo para sa mga babaeng gaya namin na nangangailangan at ang magaling pa dito, kahit medyo may kamahalan ay siguradong hindi nagfefail. Dun naman talaga ako nabilib sayo. Hindi mo naisip itake advantage yung mga taong nangangailangan ng tulong mo. Maraming salamat Ms. Ella!!!
Para sa mga magu-undergo palang, GOODLUCK!!! Kayang kaya niyo yan. Lakasan niyo lang loob niyo. Sobrang hirap. I must admit. Ibang klase yung hirap ng pagdadaanan niyo. Pero rest assured na safe kayo sa gamot na ibibigay sa inyo. Pero i would suggest Mife na ang kunin niyo dahil sa ibang bansa ganun talaga ang gamit for abortion. Pagipunan niyo talaga. Kaya natin to.
Sana din wala regrets after kasi tapos na at nangyari na. Kaya dapat 100% sure kyo sa decision niyo at gagawin nyo dahil hindi ito biro.
I feel you sis!! hanggang ngyon nadedepress ako, At the same time sising sis.
pero thats my choice lahat naman tayo may reason. tlaga lesson learned sobra g masakit sa puso at isip ðŸ˜
#36
Guest_Lai26_*
Guest_Lai26_*
-
- Guests
Posted 13 May 2017 - 01:46 AM
Hi. Needed po pala talaga ang bedrest kapag nagundergo the procedure? Nagwwork kasi ako, and di naman ako pwede dito sa bahay magbedrest kasi based sa nabasa ko sa post, parang mahirap kung dito ako dahil di alam ng family ko.
hi sis kmusta kna same feeling my work din ako kya dko alm if pano mabilis mkrecover after procedure. Okay n kaya yung 2days leave? then ika 3rd day back to work na?
Wait ko nlng yung meds ni Ms. Ella mgsstart nko ako lng mg1 gagawa neto sna kayanin ko at d mhalata ng parents ko. Pray lng tayo at humingi ng tawad my personal reason tayo kya ntn ngwa at gagawin to. Goodluck skin at s mgsstrt plng ng procedure btw I'm 7weeks pregnant.
Reply to this topic
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users
