Warning: Masyadong mahaba.

Hello everyone. I was 11 weeks pregnant (turning 3 months) n'ong ginawa kong i-terminate pregnancy ko. Wala namang problema sa relationship namin ng partner ko. In fact, masaya kami and sobrang saya nya when we found out na I was pregnant. Sya pa mismo nagsasabi sa'kin nun na buntis na nga daw ako. Mahal na mahal nya din baby namin. Pagkadating nya galing work kakamustahin nya si baby then bago matulog pupunasan nya ng manzanilla. Okay naman kami, ready na ako maging mommy. Kaso 1 day I received a call from my sister (nasa province sila), something awful happened at kelangan nila ng financial help. Alam ko hindi sapat ang pinapadala kong pera sa kanila every month. Matagal na dapat akong nag-abroad pero hindi pa kasi ako ready. So I think this time, kailangan ko na talagang umalis. At ayokong umalis nang may maiiwan na baby. 😞

So, nagresearch ako online at napunta nga ako dito. Nagbasa-basa, hanggang makita ko # ni Ms. Ella. So tinext ko at nag-order ako agad-agad ng Cyto kit. (Thanks again, Ms. Ella!)

March 6 ko sinimulan 'yung procedure. Mahirap kasi pag ilang buwan ka nang preggy, doble yung pangangailangan mo ng tubig so kelangang magtiis.

1st dose, okay pa naman ako. Wala pa akong nararamdamang kahit ano.

Dumating na partner ko. Medyo sumasakit na nun puson ko, sinabi ko na lang din sa kanya mga nararamdaman ko para di sya mabigla. Kinakausap nya pa si baby na hwag ako pahirapan. (Sorry love 😭) Napansin nya ding mainit ako sabi ko na lang masama pakiramdam ko.

Inantay ko pang makatulog partner ko para makapag insert. And hirap sobra, katabi ko pa naman sya. Pero sobrang mainit na ako neto.

Nagising si partner nung mag iinsert na sana ako. Naramdaman nya na mainit ako, sobra kaya niyakap nya ko kahit nakakumot na ako nun. Nakadantay pa naman paa nya saakin kaya di ko talaga alam pano ko iiinsert. Pero buti nalang madali syang nakatulog. Dahan-dahan kong inalis legs nya tsaka nag-insert.


Yup, nakatulog ako ng maayos after nung last dose. Hindi ko ininda 'yung sakit. Di ko nga alam kung may naramdaman pa ba ako e. Maliban lang dun sa lagnat ko, nilalamig ako sobra pero hindi naman ako nanginig.

May blood na pad ko, tas pag-ihi ko parang may lumabas sakin na ewan. Basta naramdaman kong hindi sya liquid. Naghugas ako sa sahig and then kinalkal ko yung bowl. And nakita ko 'yung buong dugo. Yun na ata yung placenta. Pero wala si baby, so isip ko nasa loob ko pa. Ginising ko partner ko tas sabi ko dinudugo ako. Sabi ko pa may something sa bowl pag-ihi ko. Nataranta syang bumangon at dumiretso sa banyo. Dun pa lang nagtataka na sya, sabi nya, "anong nangyayari? Ba't may ganyan?" Ako naman hindi makapagsalita, nakatingin lang ako dun sa placenta. Nilagay ko sya sa tissue.

Ifa-flush ko na sana yung bowl pero parang may pumigil sakin. Nacurious ako at kinalkal ko ulit 'yung bowl. And there, nakita ko si baby. Bigla akong nagfreeze. Di ko alam kung ano ire-react ko. Tas tinawag ko ulit partner ko, nanginginig boses ko nun. Paglapit nya, na-shock din sya. Sobrang disappointed sya. Puro "tsk tsk" naririnig ko habang tinitingnan nya si baby sa bowl.

"Anong nangyari? Bat sya nagkaganyan? Anong ginawa mo?" yan tanong nya sakin.

"Wala. Wala naman," yan na lang nasabi ko habang umiiyak. Sobrang guilty ako sa ginawa ko sa mag-ama ko. 😞

Kinuha ng partner ko si baby sa bowl, kinamay nya. Sobrang mahal nya talaga si baby. Nilagay ko si baby sa tissue. Buo na sya, kaso yung ulo nya parang umimpis. Sobrang sakit, sobrang sakit na makita ang baby mo sa ganung kalagayan. Sobrang sakit na pinutulan ko sya ng kaligayahan at karapatang mabuhay. Habang nasa tissue, tinitingnan lang namin sya ng partner ko. Walang nagsasalita. Pareho naming hinihimas katawan ni baby. Tas bigla nagsalita partner ko, "ang haba ng legs nya. Siguro lalaki sya."

Panay tulo na ng luha ko nun. Binalot ng partner ko si baby kasama yung placenta sa tissue at nilagay sa maliit na box. Parang ayaw ko pa ibigay sa kanya kasi tinatanong ko pa sya ng, "anong gagawin mo?" Pumunta sya sa labas at naghukay ng lupa. Kinuha nya si baby sa loob. Nag-aalangan pa akong ibigay sa kanya kasi gusto ko pang makita at mahawakan si baby. Hindi ko kaya makitang ilibing sya. 😟 Mag-isang inilibing ng partner ko si baby. Sobrang sakit, di ko kaya..

Hindi na pumasok sa work si partner at gusto nya magpacheck up kami. Gusto nya malaman kung anong nangyari at para malinis yung loob ko. Pero gumawa ako ng alibi, sabi ko ayoko muna. Di ko pa kaya. Saka na lang. At pumayag naman sya. Inalagaan nya lang ako buong araw.

Kinagabihan nang matutulog na kami, bigla ko naalala si baby. Tumulo luha ko pero pinipigilan ko ito. Ayaw kong makita ng partner ko na umiiyak ako. Pero naramdaman nya pala yung basa sa mukha nya kaya napatingin sya sakin. Pinunsan nya luha ko pero bumigay ako lalo. Di ko na napigilang umiyak, kaya napayakap na lang sya sakin. Walang nagsasalita sa amin. Maya-maya, sabi nya ipagdasal na lang daw namin si baby. Tumitindi ang iyak ko kapag nagsasalita sya at pinupunasan nya mga luha ko. Sobrang nagsisisi ako. Niloko ko ang partner ko at pinatay ko ang baby namin. 😭

To my baby, I'm really sorry. Sorry kung hindi kita napanindigan. Sana mapatawad mo si mommy. Sobra ko nang pinagsisisihan ang nagawa ko sa inyo ng daddy mo. Mahal na mahal kita. Sana bumalik ka sa amin ha? Kapag nagkababy kami ng daddy mo, sabihin mo kay God ikaw ulit ang ipadala nila ha? Please? Tulungan mo 'ko kumbinsihin si God baby ha? Aantayin kita, namin ng daddy mo. I love you and I miss you so much. 😭

To all preggies out there na gustong magpaabort. Please, please do it as early as you can. Sobrang sakit na makita ang baby mo na buo na. Yung physical pain? Balewala yun, mas dapat mong pagtuunan ng pansin yung emotional pain. Isama mo na rin yung spiritual dahil malamang, lagot tayo kay God. Pero sana kayanin nyo, at maging safe tayong lahat. Sana someday, mapatawad tayo ni God at ng mga baby natin.

2nd day ko pa lang ngayon pero light bleeding na lang ako. I don't know which is normal, heavy or light bleeding? Bahala na.

End. Thanks for reading! God bless us all.

Sis 11weeks nrin ako ntatakot akong gawin sobrang sakit po ba kmusta kna po ngaun

Warning: Masyadong mahaba.

Hello everyone. I was 11 weeks pregnant (turning 3 months) n'ong ginawa kong i-terminate pregnancy ko. Wala namang problema sa relationship namin ng partner ko. In fact, masaya kami and sobrang saya nya when we found out na I was pregnant. Sya pa mismo nagsasabi sa'kin nun na buntis na nga daw ako. Mahal na mahal nya din baby namin. Pagkadating nya galing work kakamustahin nya si baby then bago matulog pupunasan nya ng manzanilla. Okay naman kami, ready na ako maging mommy. Kaso 1 day I received a call from my sister (nasa province sila), something awful happened at kelangan nila ng financial help. Alam ko hindi sapat ang pinapadala kong pera sa kanila every month. Matagal na dapat akong nag-abroad pero hindi pa kasi ako ready. So I think this time, kailangan ko na talagang umalis. At ayokong umalis nang may maiiwan na baby. ������

So, nagresearch ako online at napunta nga ako dito. Nagbasa-basa, hanggang makita ko # ni Ms. Ella. So tinext ko at nag-order ako agad-agad ng Cyto kit. (Thanks again, Ms. Ella!)

March 6 ko sinimulan 'yung procedure. Mahirap kasi pag ilang buwan ka nang preggy, doble yung pangangailangan mo ng tubig so kelangang magtiis.

1st dose, okay pa naman ako. Wala pa akong nararamdamang kahit ano.

Dumating na partner ko. Medyo sumasakit na nun puson ko, sinabi ko na lang din sa kanya mga nararamdaman ko para di sya mabigla. Kinakausap nya pa si baby na hwag ako pahirapan. (Sorry love ������) Napansin nya ding mainit ako sabi ko na lang masama pakiramdam ko.

Inantay ko pang makatulog partner ko para makapag insert. And hirap sobra, katabi ko pa naman sya. Pero sobrang mainit na ako neto.

Nagising si partner nung mag iinsert na sana ako. Naramdaman nya na mainit ako, sobra kaya niyakap nya ko kahit nakakumot na ako nun. Nakadantay pa naman paa nya saakin kaya di ko talaga alam pano ko iiinsert. Pero buti nalang madali syang nakatulog. Dahan-dahan kong inalis legs nya tsaka nag-insert.


Yup, nakatulog ako ng maayos after nung last dose. Hindi ko ininda 'yung sakit. Di ko nga alam kung may naramdaman pa ba ako e. Maliban lang dun sa lagnat ko, nilalamig ako sobra pero hindi naman ako nanginig.

May blood na pad ko, tas pag-ihi ko parang may lumabas sakin na ewan. Basta naramdaman kong hindi sya liquid. Naghugas ako sa sahig and then kinalkal ko yung bowl. And nakita ko 'yung buong dugo. Yun na ata yung placenta. Pero wala si baby, so isip ko nasa loob ko pa. Ginising ko partner ko tas sabi ko dinudugo ako. Sabi ko pa may something sa bowl pag-ihi ko. Nataranta syang bumangon at dumiretso sa banyo. Dun pa lang nagtataka na sya, sabi nya, "anong nangyayari? Ba't may ganyan?" Ako naman hindi makapagsalita, nakatingin lang ako dun sa placenta. Nilagay ko sya sa tissue.

Ifa-flush ko na sana yung bowl pero parang may pumigil sakin. Nacurious ako at kinalkal ko ulit 'yung bowl. And there, nakita ko si baby. Bigla akong nagfreeze. Di ko alam kung ano ire-react ko. Tas tinawag ko ulit partner ko, nanginginig boses ko nun. Paglapit nya, na-shock din sya. Sobrang disappointed sya. Puro "tsk tsk" naririnig ko habang tinitingnan nya si baby sa bowl.

"Anong nangyari? Bat sya nagkaganyan? Anong ginawa mo?" yan tanong nya sakin.

"Wala. Wala naman," yan na lang nasabi ko habang umiiyak. Sobrang guilty ako sa ginawa ko sa mag-ama ko. ������

Kinuha ng partner ko si baby sa bowl, kinamay nya. Sobrang mahal nya talaga si baby. Nilagay ko si baby sa tissue. Buo na sya, kaso yung ulo nya parang umimpis. Sobrang sakit, sobrang sakit na makita ang baby mo sa ganung kalagayan. Sobrang sakit na pinutulan ko sya ng kaligayahan at karapatang mabuhay. Habang nasa tissue, tinitingnan lang namin sya ng partner ko. Walang nagsasalita. Pareho naming hinihimas katawan ni baby. Tas bigla nagsalita partner ko, "ang haba ng legs nya. Siguro lalaki sya."

Panay tulo na ng luha ko nun. Binalot ng partner ko si baby kasama yung placenta sa tissue at nilagay sa maliit na box. Parang ayaw ko pa ibigay sa kanya kasi tinatanong ko pa sya ng, "anong gagawin mo?" Pumunta sya sa labas at naghukay ng lupa. Kinuha nya si baby sa loob. Nag-aalangan pa akong ibigay sa kanya kasi gusto ko pang makita at mahawakan si baby. Hindi ko kaya makitang ilibing sya. ������ Mag-isang inilibing ng partner ko si baby. Sobrang sakit, di ko kaya..

Hindi na pumasok sa work si partner at gusto nya magpacheck up kami. Gusto nya malaman kung anong nangyari at para malinis yung loob ko. Pero gumawa ako ng alibi, sabi ko ayoko muna. Di ko pa kaya. Saka na lang. At pumayag naman sya. Inalagaan nya lang ako buong araw.

Kinagabihan nang matutulog na kami, bigla ko naalala si baby. Tumulo luha ko pero pinipigilan ko ito. Ayaw kong makita ng partner ko na umiiyak ako. Pero naramdaman nya pala yung basa sa mukha nya kaya napatingin sya sakin. Pinunsan nya luha ko pero bumigay ako lalo. Di ko na napigilang umiyak, kaya napayakap na lang sya sakin. Walang nagsasalita sa amin. Maya-maya, sabi nya ipagdasal na lang daw namin si baby. Tumitindi ang iyak ko kapag nagsasalita sya at pinupunasan nya mga luha ko. Sobrang nagsisisi ako. Niloko ko ang partner ko at pinatay ko ang baby namin. ������

To my baby, I'm really sorry. Sorry kung hindi kita napanindigan. Sana mapatawad mo si mommy. Sobra ko nang pinagsisisihan ang nagawa ko sa inyo ng daddy mo. Mahal na mahal kita. Sana bumalik ka sa amin ha? Kapag nagkababy kami ng daddy mo, sabihin mo kay God ikaw ulit ang ipadala nila ha? Please? Tulungan mo 'ko kumbinsihin si God baby ha? Aantayin kita, namin ng daddy mo. I love you and I miss you so much. ������

To all preggies out there na gustong magpaabort. Please, please do it as early as you can. Sobrang sakit na makita ang baby mo na buo na. Yung physical pain? Balewala yun, mas dapat mong pagtuunan ng pansin yung emotional pain. Isama mo na rin yung spiritual dahil malamang, lagot tayo kay God. Pero sana kayanin nyo, at maging safe tayong lahat. Sana someday, mapatawad tayo ni God at ng mga baby natin.

2nd day ko pa lang ngayon pero light bleeding na lang ako. I don't know which is normal, heavy or light bleeding? Bahala na.

End. Thanks for reading! God bless us all.

Hi! Sis ask ko lng sobrang sakit nb ang 3months ipa abort ntatakot kc ako pero auko sna tlga ituloy 2