Jump to content


- - - - -

Cyto Journey (2months)


No replies to this topic

#1 Guest_Yumi_*

Guest_Yumi_*
  • Guests

Posted 17 January 2018 - 01:00 AM

Take the cyto. Around 6:30 feeling ko makati na tinutusok yung parehong kamay ko. Parang karayom na tinutusok yung muscles ko both hands. Na haching din ako and parang na pwersa yung puson ko medyo sumakit pero keri lang. All in all gutom yung nararamdaman ko.

2nd dose - Okay pa ko. Like it's just normal, pero already feel yung cramps and chills but still kaya pa sya.

3rd dose - After taking it dito medyo naiiyak na ko kase I'm about to poo, yung humihilab yung tiyan ko pero you have to endure the pain kase baka hindi maging successful yung procedure. And I got a high fever na and sobrang chills.


Naging okay na ko. Medyo disappointed si Boyfriend Hahaha. Nag woworry sya baka mag fail. Tried to sleep pero di kaya. So I waited till 1:30 and asked Boyfriend if I can eat na. Hindi sya pumayag kaya nagalit ako kase gutom na gutom at uhaw na uhaw na ko. Sabi nya kahit sa oras daw magawa ko sumunod.

1:50am bumangon ako and di ko na mahihintay mag 2am, pinaghain nya ko and before kumaen uminom na ko ng tubig then kaen. After non nag poo ulit ako then nag rest na kame nakatulog ako and nagising ng 5am, nagpalit ako ng Napkin then tulog ulit after. 6am nagising ako and nagpalit ulit konting bleeding lang. 10am nagising ako basa yung shorts na suot ko inisip ko nung nagpalit ako ng 6am baka nabasa. Then bangon ako parang na pwersa ako and naramdaman ko na may lumabas sakin, parang buong dugo yung feeling pag may regular mens tayo, pagdating ko CR hubad agad undies and may nakita nga akong something sa napkin and may dalawa pang same size na nahulog sa floor. I washed then asked Boyfriend too clean my mess. I saw him dinampot yung malalaking clot from the floor and napkin. And told him to put that sa plastic kase baka yun na yun.

Kumaen ako and dahil sa puyat nakatulog ulit ako hapon non nung sinabi nyang tignan namin. I managed to say No kase natatakot ako, nakokonsensya ako, naiiyak ako. Don't know what to feel that time. Pero nakita ko yung tears sa eyes ni Boyfriend so sabi ko sige tanggalin nya yung blood. Then nung mas malinaw na nakita namin yung white thing na may mahabang cord. Iyak sya ng iyak. Honestly ako lang talaga nag insist na hwag ituloy ang pregnancy ko kase, we're both student and Graduating na. I'm not ready to be called Mom. And hindi ko pa alam kung paano maging Nanay. And I know madidisappoint ang family ko sakin. Sorry ako ng sorry sa kanya. But he refused to say na it's not my fault. And it's ours. We decided na ilibing parin sya kahit embryo palang sya. Kinagabihan hindi ako makatulog up untill mag midnight na si soon to be baby ang nasa isip ko. Feeling ko the baby is watching over us. Nang dahil na siguro sa antok nakatulog na ko pero sa panaginip ko, para akong nasa isang madilim na kwarto natutulog and may nakatingin sakin na isang Bata. Pagkagising ko may tears sa eyes ko. And pinagdasal ko sya and asking for forgiveness.


Bleeding Update ...

Yung bleeding ko is medyo mas malakas from normal mens till 2nd day which is Sunday same with the 3rd day. Madalas akong magpalit ng pad nag woworry kase ako baka matagusan ako. Kase hindi ko nga kabisado yung blood na lumalabas.

4th Day, lately galing ako ng school coz I have class yung blood is kinda normal na. I'm busy the whole day madaming inaasikaso naglalakad ako nun nung na feel ko ulit na may buong dugo na lumabas sakin na bother ako so balik agad ako ng room to get pad and diretso sa CR, so ayun may buong dugo nga pag pee ko may lumabas ulit sakin which is hindi na blood, a white something na hindi ko ma describe walang blood na nakabalot sa kanya, para syang part ng fetus parang body ganon.( ughhhh!!! Getting emotional again :(. Since naka toilet bowl sya hindi ko na nagawang kunin coz Hindi ko talaga alam ang gagawin ko. So I flushed it nlng :(

I know lahat tayo may kanya kanyang dahilan why we do this, let's pray for each and everyone. Sana soon if maulit pa to mapanindigan na natin yung ginawa natin. Honestly everyday akong umiiyak asking for God's forgiveness at the baby also, Hindi ko manlang napakita sa kanya yung kagandahan ng mundo.

Salamat na din sa partner ko na laging nasa tabi ko to care for me, to tell you honestly guys di na normal yung lungkot na nararamdaman ko since ginawa ko yun. Natutulala ako and umiiyak bigla.

SANA MAGING OKAY TAYO LAHAT. KEEP ON PRAYING! GodBless!



Reply to this topic



  

0 user(s) are reading this topic

0 members, 0 guests, 0 anonymous users