Moving On From Abortion
#1 Guest_Birdy_*
Posted 06 August 2017 - 05:10 PM
Nabuo kasi siya sa maling panahon, sa ilang years namin ni bf, in a few years pa namin balak magbaby kasi marami pa kaming responsibilidad. Graduating ako this semester, siya naman tuloy pa rin ang pag-iipon para sa family at pagtatapos ng 1 year niya left of school din.
2 months na nung nalaman namin na buntis ako kasi wala talaga akong nararamdaman kahit ano. Imagine, nasa fieldwork pa ako nun ha pero wala talaga. Except nalang nung patapos na field, madali na ko mapagod and antukin which I thought was just fatigue.
May 22 yung LMP ko.
June-July = fieldwork
July 21 = nagpaultrasound kami, may baby na pala.
Nung una ang saya namin, pero may halong takot at feelings na hindi pa talaga ready. The truth is, gusto namin siya buhayin. As in, unang anak namin talagang gusto namin siya alagaan at mahalin. Pero hindi talaga, tight pa situation ng families namin, marami pa kaming responsibilities, kailangan tapusin, so hindi talaga. Kaya napagdesisyunan namin ang abortion habang maaga pa. if wala ako sa field nun and we have known earlier, sana mas maaga pa namin inabort para wala pa talagang nabubuo.
2 months pregnant ako. Last week, nag order na kami kay Ms. Ella ng mife kit. Totoo na HINDI siya scam. Bayad, send instructions, tas yung gamot makuha na the next day. Ganun lang kabilis.
So ginawa na namin. Mga sis, follow lang lahat ng instructions. Nag inn kami para magawa namin ng maayos. Day 1 is pagtake ng mife.
Day 2 (misoprostol)
1st dose. Tagal matunaw. Nagchills lang ako.
2nd dose, mga around 9 antaas na pala raw ng lagnat ko sabi ni bf, namimilipit na ako nun sa sobrang sakit. Sobra. Pero higa pa rin dapat.
Around 10 ata yun nung sumakit na siya ng sobra sobra and nafeel ko ung dugo, napaluhod ako sa kama kasi ang hirap, kailangan na magpalit ng pad. Diaper na ata nun ako. Sobrang pag alalay ni bf sakin dito, nakakagaan din ng loob kht sobrang hirap ng nangyayari. After nun, nakatulog ako kasi humuhupa naman sakit.
Makirot kirot lang, natulog nalang ulit ako.
12-4 am = nagigising gising lang kami ni bf, binabantayan namin pero clots lang and pakirot kirot, masakit tas mawawala.
5 am = doon na kami bumangon at doon ko nafeel na parang may lalabas ata pero di namin inaasahan kung si baby na yun kasi natatakot kami. Around 6-7 lumabas na siya and napakahirap makita. Hindi rin lumabas ung ibang part kaya dahan dahan namin hinila hanggang sa nawala na. Una kasi clots muna tas doon lumalabas na nga siya so sinalo namin ng tissue.
Sobrang nakakalungkot, iyak ako nang iyak kasi ayoko naman mawala tlga siya e pero walang ibang way, hanggang maaga pa eto na muna kasi hindi pa talaga pwede. Wala pa kami pagkukuhanan ng pampalaki sa kanya.. Sobrang hirap..
Nilagay namin siya sa maliit na kahon and inilibing. Ang sakit sakit sobra.. Kaya ko rin gusto ishare ito sa inyo ay para humingi ng advice. Paano kayo nagmmove on? Napakasakit samin ni bf mawalan ng anak pero hindi pa tlga pwede. Gustong gusto namin siya palakihin pero iniisip nalang namin na babalik naman siya eh, at sa panahon na yun maaalagaan namin siya at mapapalaki ng maayos at deserve niya.
Paano niyo naoovercome yung lungkot? Kasi sobrang durog na durog yung puso ko. Ayoko nun na nabuntis ako, pero nung naging parte ko na talaga siya, ngayon naninibago ako na hindi ko na siya kasama. Hindi naman tlgang nagsisisi kase yun ung dapat tlga ngayon, pero sobrang durog ng puso ko kasi napakahirap nitong desisyon na ito. Ayaw naman namin talaga siya mawala.. pero kailangan muna.. Paano kayo nagrerecover sa ganitong pakiramdam? :'(
Mahal na mahal namin talaga siya, babalik naman siya diba..
#4 Guest_Birdy_*
Posted 14 August 2017 - 01:32 AM
make urself busy lang sis..ang isipin m lang..in the right time...babalik xa...
Thank you sa pagreply mo sis.. tama ka, pinipilit ko nalang n ganun may time naaalala ko nanaman lahat kaya iyak nanaman ako nang iyak, grabe parang nakakaexcite ung tamang panahon, ung makakasama ko na ulit siya kahit mtagal tgal pa un..
#5 Guest_Therese_*
Posted 14 August 2017 - 04:52 PM
to move on, kailangan maging busy ka. enjoy mo yung work mo at ituon mo ang atensyon mo sa ibang bagay.
#6 Guest_Baby shana_*
Posted 15 August 2017 - 12:02 PM
#8 Guest_Birdy_*
Posted 16 August 2017 - 12:29 AM
i had an abortion last october 14, 2016. 6 -7 weeks pa lang yung nasa tyan ko pero kahit dugo lang sya nung lumabas sa akin....oo, paminsan minsan ay naaalala ko pa rin sya. natutulala ako at naiiyak. kung binuhay ko sana sya ay last july 2017 ay isinilang ko na sya. masakit tlaga lalo na kapag naaalala ko yung nangyari.
to move on, kailangan maging busy ka. enjoy mo yung work mo at ituon mo ang atensyon mo sa ibang bagay.
napakasakit talaga sis.. minsan nga iniisip ko na sana nalaman ko nalang kaagad para naaksyunan na kagad and hindi na siya unti unti pa nabuo, yung tipong ilang weeks palang talaga diba.. pero kahit naman ata anong week, napakasakit pa rin eh kasi baby natin yun e.. ito busy busy ako ngayon, pero tulad mo pag naalala ko iyak lang din inaabot ko.. kaya natin to..
nung nakita mo ba siya sis, covered siya ng dugo? si baby kasi namin parang kasama siya ng dugo and hindi namin siya nakitang buo.. minsan naglolong pa rin ako na sana nakita namin siya, pero may konting relief na buti hindi nalang din siguro namin nakita kasi sobra sobra sobrang sakit lalo talaga. same, kung itinuloy natin, hindi natin mabibigay yung kailangan ng mga baby natin.. ngayon, mas makakapagwork hard tayo para sa pagdating nila ulit..Same here. Lumabas ang baby namin sa time na hindi pa kami fully matured. Kaya ang baby namin ang nagsuffer ng kamalian namin. Kanina lang lumabas yung 2 months old na baby namin. Buo na sya with eyes and pretty hands and feet. Sya unang una kong nakita nung sinilip ko sa arinola. Napahagulgol rin ako. Ang nasa isip ko nalang. Naging source of strength ko sya now. Nagkaron ng reason para magpakasipag pa sa buhay. Nagkamali man tayo pero lets learn from it. After all para din sa kanila kaya natin nagawa yun. 😢
#9 Guest_Birdy_*
Posted 17 August 2017 - 01:21 AM
Gano napo kalaki sis nung lumabas si baby? Malaki naba
sis maliit lang si baby pag 2 months mga 1-1.5 inches lng siya.. buti nalang hindi namin siya nakita ng klaro.. pero minsan sana nakita ko kaso parang di ko talaga kaya kaya ok na sguro un na ganun namin siya nakita
#10 Guest_Beez01_*
Posted 30 August 2017 - 05:20 AM
#11 Guest_Jejeje_*
Posted 30 August 2017 - 04:05 PM
#12 Guest_GuestCessdeaj1011_*
Posted 31 August 2017 - 07:58 AM
Palagi akong umiiyak, feeling ko di na ako completo..sobrang sakit talaga, npaka selfish ko .. killer. . I killed my own son ,5 months na po sya kya sobrang sakit..kung sana di ako naduwag, :'( :'(
Nagpadala ako sa mga chismosa :'(
If I can go back the time.pipiliin Ko na mbuhay sya kapiling nmin
#SorryBabyBoyMyAngelILoveYou
#SorryLordPleaseLetHimBackInTheRightTime
#16
Posted 13 September 2018 - 08:31 AM
Sept 10 monday - mife. Wala akong naramdaman as in parang wala akong ininom na gamot.
Sept 11 tues- 1st dose nahirapan ako sa paglusaw nung cyto then bf ko nag insert sa V ko. Nagstart na yung chills mild cramps. 2nd dose ganun din sumakit na yung tyan ko na parang kumukulo na di mo maintindihan. May naramdaman dim akong pumutok sa loob. Yung 3rd dose wala ng pain. Pero struggle is real talaga sa paglusaw ng cyto.
Nakatulog na ko around 2am.. nagising ako 5am na. Hindi ako napoop or naiihi utot lang ng utot.. pagtayo ko.. naramdaman ko may malaking something na lumabas sa V ko. Take note. Hindi pa ko nagpee or poop nun, tumayo lang ako.. nung chineck ng bf ko nakita nya medyo malaking dugo na may laman2x sa loob. Sana yun na yun kasi di talaga ko sure. Nagwoworry lang on my 3rd day and today kasi mahina hleeding ko.
Reply to this topic
1 user(s) are reading this topic
0 members, 1 guests, 0 anonymous users