Hi, this is meann. On going procedure ako for 5 mos. I swear, di biro and I want to warn you all na sobrang sakit ng dinadanas ko ngayon. Nasa first 2 insert palang ako ng cyto, sobra na yung fever and chills ko pati yung sakit ng likod at tyan. Kaya sa mga nadiscover na buntis sila, agapan nyo agad kung ayaw nyo lumaki pa.
1 votes
5 mos cyto kit on going super sakit
Started by
Guest_MEANN_*
, Jul 01 2018 07:28 PM
Cytokit abortion msella
14 replies to this topic
#2
Guest_PAULINE_*
Guest_PAULINE_*
-
- Guests
Posted 01 July 2018 - 11:48 PM
Hi, this is meann. On going procedure ako for 5 mos. I swear, di biro and I want to warn you all na sobrang sakit ng dinadanas ko ngayon. Nasa first 2 insert palang ako ng cyto, sobra na yung fever and chills ko pati yung sakit ng likod at tyan. Kaya sa mga nadiscover na buntis sila, agapan nyo agad kung ayaw nyo lumaki pa.
meann ilang taon kna?? firstbaby mo ba yan??
#8
Guest_LHEN_*
Guest_LHEN_*
-
- Guests
Posted 02 July 2018 - 09:02 PM
leemaeAno po ba tamang pagbilang ng preggy kana! Help naman po di ko ksi alam
kung regular ang menstruation mo simulan mo mgbilang kung kelan ang firstday of last mens. mo(unang arw ng huling regla mo) try mo din sa google pregnancy calculator.pero pinaka sure is mgpacheckup ka at mgrequest agad ng ultrasound.kung nttkot ka mgpacheckup sa lugar niyo dhl baka may makaalam punta ka sa mejo malayong ob-gyne clinic at request ng ultrasound para sure kung ilang weeks kna pregnant.
#13
Guest_MEANN_*
Guest_MEANN_*
-
- Guests
Posted 05 July 2018 - 05:07 PM
Hi po. Si Meann to. Update lang po. Dito ko na sagutin yung mga tanong nyo kasi di ko maquote lahat. Nagloloko ata. Anyways, sa day 3 po lumabas yung baby ko and it's a boy, what me and my bf always wanted. Sadly, di namen pwede ituloy.
Sa mga nagtatanong, opo kaya pa po ng 6 mos or 7 mos, may nababasa po ako dito na successful paren sila sa cyto or mife although yung iba is they prefer mife kit para sure na sure.
Here's what happened, walang labis, walang kulang. Base sa experience ko talaga and please wag nyo tutularan kasi iba iba naman kung pano mag cope up ang katawan naten:
Day 1: start na ng procedure. Yes, ako lang mag isa which is a very bad thing kasi di ko inakala na sobrang sakit pala. Wala pa mga 5 mins, nagchichills na ko then ayan na ramdam ko na yung lagnat. Yung chills ko ibang klase, as in ngatog kung ngatog. Para ako na epileptic and di to joke. Seryoso na masakit. On that point, sumusuko na ko. Iniisip ko na bakit ko pa to ginawa, dapat hindi na kasi ansakit talaga.
Sa sobrang nginig at sakit sa puson at balakang, paikot ikot na ako sa kama and umaayaw na talaga ako. Mag isa kasi ako so walang taga insert eh sobra talaga nginig ko so di ako makakilos maayos.
nag insert na ulit ako. Ganun, sobrang chills uli at super sakit ng likod at puson ko. Dalawa na kumot ko nun, tas wala din akong efan pero di ako pinagpapawisan sa sobran chills.
Sabi ko sa sarili ko, ayoko na, bahala na kung imcomplete abortion or madala ako sa hospital or iraspa ako. Di ko na kaya. Last insert na ng cytos to. Gusto ko tapusin kaso ramdam ko talaga na pag pinilit ko lahat ng gamot na yun, mag cocollapse katawan ko kasi di talaga kaya yung sakit. Nagpahinga ako buong magdamag.
Day 2- wala na ko lagnat pero masakit paren likod at puson ko but not that much pain na. Sabi nila magblebleed daw so inaantay ko lang magbleed ako. Natakot ako kasi di ko natapos procedure and iniisip ko na.kung pano pag di lumabas baka malason or what ako. Sa araw na to, wala. Walang bleeding, walang lumabas or.kahit ano. Masakit lang katawan ko. Bumyahe pa ko para pumunta sa bahay ng bf ko at dun na nagpahinga.
Day 3- around 6pm, nagbleed na ko and sobrang nanakit nanaman likod, balakang at puson ko. Natakot kami kasi baka nalalason na ako or what, papadala naba ako sa ospital o ano. Sabi ko sa bf ko, maglakad lakad kami sa village para maibsan sakit. So nung naglalakad na kami, nawala pero nung pabalik na kami sa bahay, doon na nagsimula yung super sakit tas naglalakad ka pa and andame nakakakita na tao so pilit na pilit muka ko na di ipakita. Pag dating namen sa bahay, humiga ako agad then right then talaga, napahiwaw ako sa sakit. SOBRANG SAKIT. Sabi ko sa bf ko, maglelabor na ata ako, napaupo ako tas napalakad sa cr. Pag tayo ko, ramdam ko na na may lalabas na so nagmadali ako sa cr. Pag kaupo ko, umire ako habang nasigaw sabay lumabas sunod sunod... Yung baby, placenta, blood, etc. Tas tumingin ako sa bf ko, umiiyak sya kase sa takot at pag aalala. I told him with a sad face na lumabas na yung baby. Dun sya napasuntok sa pader. Around 9pm yun tas isang oras ako.sa banyo kasi nakadikit pa yung placenta ata yun, di pa lumalabas lahat so ire ako ng ire, ayoko tumingin sa bowl pero gusto ko malaman gender, lalake nga. Malaki na sya, buo na yung kamay at paa..
Kinuha namen sa bowl at nilibing sa likod bahay. Pinagtirik namen ng kandila at humingi ng tawad. Kahit alam ko na walang kapatawaran, nagdasal paren ako para sa kanya.
Kaya wag nyo na.patagalin kasi mas mabigat yung emotional pain pag nasa 4mos and above na. Mas masakit at mas mahirap. Mas malaki, mas mahal din ang gamot.
Ok naman ako ngayon, nagblebleed ako. Day 4 ko na ngayon. Walang masakit or kahit ano pero mag update ako dito pag meron ako naging complications. Please sundin nyo yung instructions ni ms ella at wag na wag gagawin mag isa lalo pag nasa 4mos or above ka na.
Sa mga nagtatanong, opo kaya pa po ng 6 mos or 7 mos, may nababasa po ako dito na successful paren sila sa cyto or mife although yung iba is they prefer mife kit para sure na sure.
Here's what happened, walang labis, walang kulang. Base sa experience ko talaga and please wag nyo tutularan kasi iba iba naman kung pano mag cope up ang katawan naten:
Day 1: start na ng procedure. Yes, ako lang mag isa which is a very bad thing kasi di ko inakala na sobrang sakit pala. Wala pa mga 5 mins, nagchichills na ko then ayan na ramdam ko na yung lagnat. Yung chills ko ibang klase, as in ngatog kung ngatog. Para ako na epileptic and di to joke. Seryoso na masakit. On that point, sumusuko na ko. Iniisip ko na bakit ko pa to ginawa, dapat hindi na kasi ansakit talaga.
Sa sobrang nginig at sakit sa puson at balakang, paikot ikot na ako sa kama and umaayaw na talaga ako. Mag isa kasi ako so walang taga insert eh sobra talaga nginig ko so di ako makakilos maayos.
nag insert na ulit ako. Ganun, sobrang chills uli at super sakit ng likod at puson ko. Dalawa na kumot ko nun, tas wala din akong efan pero di ako pinagpapawisan sa sobran chills.
Sabi ko sa sarili ko, ayoko na, bahala na kung imcomplete abortion or madala ako sa hospital or iraspa ako. Di ko na kaya. Last insert na ng cytos to. Gusto ko tapusin kaso ramdam ko talaga na pag pinilit ko lahat ng gamot na yun, mag cocollapse katawan ko kasi di talaga kaya yung sakit. Nagpahinga ako buong magdamag.
Day 2- wala na ko lagnat pero masakit paren likod at puson ko but not that much pain na. Sabi nila magblebleed daw so inaantay ko lang magbleed ako. Natakot ako kasi di ko natapos procedure and iniisip ko na.kung pano pag di lumabas baka malason or what ako. Sa araw na to, wala. Walang bleeding, walang lumabas or.kahit ano. Masakit lang katawan ko. Bumyahe pa ko para pumunta sa bahay ng bf ko at dun na nagpahinga.
Day 3- around 6pm, nagbleed na ko and sobrang nanakit nanaman likod, balakang at puson ko. Natakot kami kasi baka nalalason na ako or what, papadala naba ako sa ospital o ano. Sabi ko sa bf ko, maglakad lakad kami sa village para maibsan sakit. So nung naglalakad na kami, nawala pero nung pabalik na kami sa bahay, doon na nagsimula yung super sakit tas naglalakad ka pa and andame nakakakita na tao so pilit na pilit muka ko na di ipakita. Pag dating namen sa bahay, humiga ako agad then right then talaga, napahiwaw ako sa sakit. SOBRANG SAKIT. Sabi ko sa bf ko, maglelabor na ata ako, napaupo ako tas napalakad sa cr. Pag tayo ko, ramdam ko na na may lalabas na so nagmadali ako sa cr. Pag kaupo ko, umire ako habang nasigaw sabay lumabas sunod sunod... Yung baby, placenta, blood, etc. Tas tumingin ako sa bf ko, umiiyak sya kase sa takot at pag aalala. I told him with a sad face na lumabas na yung baby. Dun sya napasuntok sa pader. Around 9pm yun tas isang oras ako.sa banyo kasi nakadikit pa yung placenta ata yun, di pa lumalabas lahat so ire ako ng ire, ayoko tumingin sa bowl pero gusto ko malaman gender, lalake nga. Malaki na sya, buo na yung kamay at paa..
Kinuha namen sa bowl at nilibing sa likod bahay. Pinagtirik namen ng kandila at humingi ng tawad. Kahit alam ko na walang kapatawaran, nagdasal paren ako para sa kanya.
Kaya wag nyo na.patagalin kasi mas mabigat yung emotional pain pag nasa 4mos and above na. Mas masakit at mas mahirap. Mas malaki, mas mahal din ang gamot.
Ok naman ako ngayon, nagblebleed ako. Day 4 ko na ngayon. Walang masakit or kahit ano pero mag update ako dito pag meron ako naging complications. Please sundin nyo yung instructions ni ms ella at wag na wag gagawin mag isa lalo pag nasa 4mos or above ka na.
#15
Guest_jead_*
Guest_jead_*
-
- Guests
Posted 01 August 2018 - 12:01 AM
Hi po. Si Meann to. Update lang po. Dito ko na sagutin yung mga tanong nyo kasi di ko maquote lahat. Nagloloko ata. Anyways, sa day 3 po lumabas yung baby ko and it's a boy, what me and my bf always wanted. Sadly, di namen pwede ituloy.
Sa mga nagtatanong, opo kaya pa po ng 6 mos or 7 mos, may nababasa po ako dito na successful paren sila sa cyto or mife although yung iba is they prefer mife kit para sure na sure.
Here's what happened, walang labis, walang kulang. Base sa experience ko talaga and please wag nyo tutularan kasi iba iba naman kung pano mag cope up ang katawan naten:
Day 1: start na ng procedure. Yes, ako lang mag isa which is a very bad thing kasi di ko inakala na sobrang sakit pala. Wala pa mga 5 mins, nagchichills na ko then ayan na ramdam ko na yung lagnat. Yung chills ko ibang klase, as in ngatog kung ngatog. Para ako na epileptic and di to joke. Seryoso na masakit. On that point, sumusuko na ko. Iniisip ko na bakit ko pa to ginawa, dapat hindi na kasi ansakit talaga.
Sa sobrang nginig at sakit sa puson at balakang, paikot ikot na ako sa kama and umaayaw na talaga ako. Mag isa kasi ako so walang taga insert eh sobra talaga nginig ko so di ako makakilos maayos.
nag insert na ulit ako. Ganun, sobrang chills uli at super sakit ng likod at puson ko. Dalawa na kumot ko nun, tas wala din akong efan pero di ako pinagpapawisan sa sobran chills.
Sabi ko sa sarili ko, ayoko na, bahala na kung imcomplete abortion or madala ako sa hospital or iraspa ako. Di ko na kaya. Last insert na ng cytos to. Gusto ko tapusin kaso ramdam ko talaga na pag pinilit ko lahat ng gamot na yun, mag cocollapse katawan ko kasi di talaga kaya yung sakit. Nagpahinga ako buong magdamag.
Day 2- wala na ko lagnat pero masakit paren likod at puson ko but not that much pain na. Sabi nila magblebleed daw so inaantay ko lang magbleed ako. Natakot ako kasi di ko natapos procedure and iniisip ko na.kung pano pag di lumabas baka malason or what ako. Sa araw na to, wala. Walang bleeding, walang lumabas or.kahit ano. Masakit lang katawan ko. Bumyahe pa ko para pumunta sa bahay ng bf ko at dun na nagpahinga.
Day 3- around 6pm, nagbleed na ko and sobrang nanakit nanaman likod, balakang at puson ko. Natakot kami kasi baka nalalason na ako or what, papadala naba ako sa ospital o ano. Sabi ko sa bf ko, maglakad lakad kami sa village para maibsan sakit. So nung naglalakad na kami, nawala pero nung pabalik na kami sa bahay, doon na nagsimula yung super sakit tas naglalakad ka pa and andame nakakakita na tao so pilit na pilit muka ko na di ipakita. Pag dating namen sa bahay, humiga ako agad then right then talaga, napahiwaw ako sa sakit. SOBRANG SAKIT. Sabi ko sa bf ko, maglelabor na ata ako, napaupo ako tas napalakad sa cr. Pag tayo ko, ramdam ko na na may lalabas na so nagmadali ako sa cr. Pag kaupo ko, umire ako habang nasigaw sabay lumabas sunod sunod... Yung baby, placenta, blood, etc. Tas tumingin ako sa bf ko, umiiyak sya kase sa takot at pag aalala. I told him with a sad face na lumabas na yung baby. Dun sya napasuntok sa pader. Around 9pm yun tas isang oras ako.sa banyo kasi nakadikit pa yung placenta ata yun, di pa lumalabas lahat so ire ako ng ire, ayoko tumingin sa bowl pero gusto ko malaman gender, lalake nga. Malaki na sya, buo na yung kamay at paa..
Kinuha namen sa bowl at nilibing sa likod bahay. Pinagtirik namen ng kandila at humingi ng tawad. Kahit alam ko na walang kapatawaran, nagdasal paren ako para sa kanya.
Kaya wag nyo na.patagalin kasi mas mabigat yung emotional pain pag nasa 4mos and above na. Mas masakit at mas mahirap. Mas malaki, mas mahal din ang gamot.
Ok naman ako ngayon, nagblebleed ako. Day 4 ko na ngayon. Walang masakit or kahit ano pero mag update ako dito pag meron ako naging complications. Please sundin nyo yung instructions ni ms ella at wag na wag gagawin mag isa lalo pag nasa 4mos or above ka na.
anu po ba ginamit nio? cyto or mife? magkano po? 7 months n yung sakin
Reply to this topic
Also tagged with one or more of these keywords: Cytokit abortion, msella
Cytotec →
ABORTION PILLS IN THE PHILIPPINES →
A Sick Mom's Mife Kit Story at 6 Weeks...Started by MsSuperwoman, 06 Aug 2019  Mife Kit, 6 Weeks Preggy and 3 more...
|
|
|
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users
