Super haba neto, pero sana pag tyagaan niyo. Binuhos ko yung puso ko dito..
I'm writing this because until now I'm still in pain, physically and emotionally.
Matitiis ko yung sakit na naramdaman ko through the procedure. Pero yung pain emotionally? Ang hirap. Para sa lahat na nakakaranas ng unwanted pregnancy. Dont be afraid, lahat tayo dito naranasang maging magisa, malungkot, at masaktan. I just wanted you guys to know that you're not alone. One out of three women in the world is having an abortion. Don't let anyone decide for yourself, it's you who knows whats best for you. I'm not encouraging everyone to have an abortion IM NOT, but if you think you have the right reasons to do it, do you.
I'm going to share my experience and hopefully makatulong ako sainyo, I've been there.
My last menstration is MAY 6,
Before pako madelay, naghinala nako dahil parang may kakaiba totoo pala talaga ang kutob ng isang babae.
Una kase, pagod na pagod ako palagi, tapos ang sarap ng tulog ka lagi sa tanghali. Second, one time sobrang sumakit yung nipples ko and it never happened before. Third thing yung boobs ko ang sakit agad after I ovulated, which is MAY 19. It's a little bit unusual for me kasi most of the time sasakit yung boobs ko 1 week before ako magkaron. June 2-3 sumasakit yung puson and kala ko magkakaroon nako, kasi tuwing magkakaron ako 5days before sumasakit na siya. So I tought. Pero pumatak ang;
JUNE 6, wala pa din ako.
I told my boyfriend about this immediately, kasi never ako nadedelay which is a good thing. Ma delay man ako pinakamatagal na yung 2 days.
I remember him saying na "Wala yan babe, magtiwala ka sakin."
Yes, I trusted him so much. Kasi 2 years na kaming nag sesex and never ako nabuntis even though withdrawal lang kami.
Then 1 week and 2 days have passed we decided to take a pregnancy test.
Kasi nataka na din siya becuase as I was saying before never ako nadedelay.
I took two generic PT's.
and tada...
TWO FREAKING CLEAR LINES.
Kala ko gumuho yung buong mundo ko, nasa isip ko agad is kung pano 'to maalis. I was so bad to even think about it. Siguro kasi, napangunahan na din ako ng takot.
My reason is, gagraduate palang ako from college, 4 years akong iniraos ng magulang ko nangutang kung saan saan mapaaral lang ako. Isang anak lang ako, ako nalang inaasahan ng mommy ko.
Tapos anong isusukli ko sakanila?
Sasabihin nila, "wag ka kasi makipag sex para hindi ka mabuntis." BULLSHIT. Edi sana wag kana din matulog para dika bangungutin.. make sense?
Sa sobrang taranta ko, Chinat ko yung friend kong nag pa abort na before, and ayaw niya sabihin san siya bumili ng abortion pills and ituloy ko daw to. Hindi ko alam kung magagalit ako sakanya o hindi. Pinagsisihan na daw niya yung ginawa niya. I dont think so. Nasasabi niya lang yun kasi tapos na siya, pinaka ayoko sa lahat yung hypocrite. But never mind, hindi ko nalang siya nireplayan I kept everything to myself.
Sobrang hirap lang na wala kang masabihang friend mo. Kasi you know they would only judge you and will never consider your situation.
So eto na tama na ang drama, my boyfriend is the one who saw this women's blog.
MAY 18, We contacted Ms. Ella immediately after we saw everyone is talking about how legit she is. Nag bayad kami. She told us na isesend niya yung tracking number mamayang gabi.
MAY 19, Nakuha na namin yung package kinabukasan very smooth transaction. Kung nag aalala kayo guys about dun sa meds, balot siya in a witty way na hindi talaga pag iinteresang buksan pwede din naman siya ipick up through LBC if you're worried na baka makita sa bahay niyo.
Thank you Ms. Ella for the meds and the packaging.
Sinend niya yung instructions samin and everything is super clear naman.
FROM MAY 15-22 Buong araw lang ako nagbabasa dito sa womens blog, kasi takot na takot ako mag start kase traumatized nako sa pain na nararanasan ko everytime na magkakaron ako. Swerte ko if theres a month na hindi siya masaket gaano, pero may time na nakahiga nako sa CR sa sobrang saket.. and hindi lang yun, nakokonsensya nga ako sa gagawin ko, theres a half of me na gusto kong ituloy..
MAY 21, I started my FIRST PROCEDURE
Ininom ko yung gamot.
After ko inumin yung pill, natulog ako kasi gutom nako.
I FELT HIGH.
Parang ang bigat ng katawan ko and nanlalata. Pero right after I eat, nawala na okay na okay nako ulit.
MAY 22, SECOND PROCEDURE.
Friday yun, Baccalaureate Mass namin sa school. Di nako kumain.
Before naman ako umuwi at mag start may lakas naman ako.
I noticed my blood na.
Good thing guys na may kasama kayo na trusted niyo, wag niyo solohin. Kasi hindi lang yung pain ang nakakaloka pati yung sakit sa damdamin mo.
Do not take ibuprofen or any pain reliever meds, kasi napansin ko dati kapag umiinom ako ng ibuprofen and meron ako, nagiging light yung flow ko. At first matigas din ulo ko kasi gusto ko uminom, pero yung bf ko strict siya saken. Lahat ng Instruction gusto niya masunod ko.
Suggest ko boyfriend niyo nalang magpasok, and mag gloves nalang. Make sure na, malinis lahat kasi mas madaling mainfect kapag may contact sa blood.
If I will rate the pain, it's super bearable for me.
Mas masakit pa pagnakakaron ako which is super weird.
Hindi din ako nilagnat, nanginig, nilamig tulad ng ibang girls dito. Normal lang na parang meron ako.
Nagpapasalamat ako ng sobra kasi hindi ako sobrang nahirapan.
I suggest you use the sister super heavy night flow sakop hanggang pwet dika tatagusan, since ayoko mag diapers.
Before ako kumain mga 8am Nag CR ako.
and AGAD-AGAD may lumabas saking malaking LUMP ng blood. Malaki siya siguro size of my fist. Red-grey in color.
I tried na galawgalawin pero nakita ko lang is yung durog na gamot. Suggest ko na sa sahig kayo umuhi para makita niyo.
Then nung binuhusan ko na, may nakita akong white something na humiwalay dun sa blood and I dont know what it is. 1 inch lang yung laki niya.
I wanted to ask you guys ano ba dapat kong makita?
Ayaw ng boyfriend ko magpa ultrasound aftrer 2 weeks, ewan ko ba dun may amats din minsan.
Sana matulungan niyo din ako sa tanong ko.
Ill be answering questions too if meron. Feel free.
