#1 Guest_Nika_*
Posted 30 June 2018 - 10:03 PM
#8 Guest_Sheng_*
Posted 03 July 2018 - 03:49 PM
#10 Guest_misshai14_*
Posted 06 July 2018 - 08:00 AM
#12
Posted 12 July 2018 - 12:56 AM
hi sis tanong ko lang po ung mataas na dosage po ba ung kinuha niyo kay ms. ella cs din kasi ko?Hello sis, cs ako sa first baby ko at
Nabuntis ako this april lang ginamitan ko ng mifekit.. Pinalaglag ko sya last week lang. Successful naman. What is ur concern? Baka di ka maglabor? Sa part ko naglabor naman ako.
#14 Guest_Patpat_*
Posted 19 July 2018 - 03:44 PM
#15 Guest_Sunflower_*
Posted 12 August 2018 - 11:39 PM
#16
Posted 13 August 2018 - 10:00 AM
Hello mga sis. Ask ko lang sana if may naka gawa na ng procedure? 5months pregnant po ako at CS ako nung first pregnancy ko 2 years ago kamusta po yung naging experience nyo? Natatakot din ako sa mga pwdeng mangyari, baka magkaron ng utirine rupture please share nyo naman po experiences nyo, sobrang naguguluhan na din po ako. Sana noon ko pa ginawa, nattakot lang din ako tsaka syempre nagiipon pa din kaya now lang din talaga ako makakabili if ever.
ako sis CS sa baby ko 2yrs ako din. pero ngtake ako cyto kit for 8 weeks ako nun now ok na successful namn.
#18 Guest_Sunflower_*
Posted 24 September 2018 - 05:03 PM
So dumaan ang ilang araw, wala talaga. Nakapag decide na ko ng ibang alternative with ms.ella’s advice na din. But this sept.21 ng madaling araw, nagising na lang ako at 3:30 am dahil may lumabas na liquid na brownish, and nagdecide ako maglagay ng pad. Di kinaya dahil medyo malakas, so nagdiaper ako. Nakatulog naman ako ulit dahil di naman painful that time. But nung gumising ako around 9am, medyo naffeel ko na na masakit na, and mabigat na din pakiramdam ko. Pero pumasok pa din ako sa work, buong araw kong tiniis. Gang sa uwian na and nagstart na ako duguin. Padalas ng padalas yung sakit gang sa patindi ng patindi na halos magpadala na ko sa hospital sa sakit, pero tiniis ko gang kaya ko. Di ako aware na naglalabor na pala ako, akala ko sign na nagkaron ako ng infection. Sinubukan ko ikalma sarili ko, 8pm nagstart yung sobrang sakit until 10:30pm, dinko na kaya feeling ko nadudumi na ko kaya napatalbo na ko sa banyo, pero aside pa dun nakailang balik na ko sa banyo prior dahil sa ilang blood clots na nailalabas ko everytime naffeel ko na naiihi ako. So at 10:30 di ko na kaya, nagstay na ko gang inire ko na ng inire, until lumabas yung baby ko cord at placenta. Guminhawa pakiramdam ko (physically) after ko mailabas si baby, pero yung emotional pain sobra sobra na halos di ko mahawakan si baby takot at awa at sakit ang naramdaman ko na sa sobrang sakit di ko magawang lumuha. Nilinis ko sarili ko tsaka ko binalot si baby sa towel, dahil gabi na, kinaumagahan ko pa sya nailibing sa bakuran ang sakit sakit dahil ginawa ko at kinaya ko lahat ng mag isa ako. Walang napagsabihan at walang naging karamay sa buong proseso. Pinagdasal ko ang soul ng anak ko, pinagdasal ko din na sana mapatawad ako ng baby ko at ng Dyos. Kahit ano mang rason, alam kong maling mali yung ginawa ko, pero lahat tayo may mabibigat na rason. Habang buhay kong dadalhin sa konsensya ko ang ginawa ko. Kaya sa lahat ng gagawa, pag isipan po ng maigi. Kung desidido na, lakasan ang loob. Sundin ang procedure. Tiisin lahat.
After 11 days, tsaka pa lang sya lumabas kaya sa mga nag aakala na hnd successful, antay antay muna ng ilang araw. Baka tulad ko din kayo. Depende kasi talaga ata sa katawan? Naway makatulong ako sa iba. Mapanatag man lang kalooban ng iba, kahit papano nagiging panatag na din ako. Hindi biro ang pagdadaanan, kung sakit lang, masakit talaga. Lalo na kapag buong buo na si baby. Walang oras gang ngayon na di ko naiisip si baby mahal ko sya somewhere sa ikabuturan ng puso ko. Naging makasarili man ako, bilang isang tao at ina, ramdam kong mahal ko sya. Sana lang mapatawad nya ako
Reply to this topic
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users