I just wanna share my experience. Im 19 yrs old and di ko talaga akalain na kakayanin ko since 7 months na halos yung baby ko. Umorder ako kay ms ella ng mife kit with branded na anti hemo bale 9500 lahat. Oo umabot pa sya ng 7 months dahil naghanap pa ako ng makukuhanan ng pera since student palang ako at mahirap talaga humanap ng pera lalo na pag walang work. So ayun, nag ipon muna ko at umorder kay miss ella. Sa totoo lang bago ko isagawa to sobrang kabang kaba ako. Nagdadalawang isip pa ako kung itutuloy ko ba o hindi pero dahil nasakin na yung gamot wala na ako choice. Nung 1st day ko na tinake ang mife wala naman ako naramdaman att di rin ako nahilo katulad ng iba. Nung 2nd day na at sinimulan ko na ang pag iinsert ng cytotec, unang dose palang nagcramps nako ng sobra. As in sobrang sakit na nya. Tapos hanggang umabot ng 2nd dose nailagay ko pa sa V ko yung cyto at dun nako talaga namilipit sa sakit dhil nagchichills at fever na rin ako. Sobrang hindi ko na kaya yung sakit kaya naisipan ko non na wag ko na ituloy kasi baka mamatay pa ko dahil di ko nakayanan yung pain. 2nd dose lang kinaya ko tapos nagpoop at pee na agad ako. Lahat yata ng bawal nagawa ko na. I even managed to drink water dahil sobrang uhaw ko na non. Wala nako pake basta mapawi lang lahat ng hirap na nararamdaman ko non. Hindi na nga ako umaaasa na magiging successful dahil hanggang 2nd dose lang kinaya ko tapos lumabas pa ung isa nung umire ako. Nakaupo ako magdamag kasi di ko ramdam yung sakit pag nakaupo. Hanggang mag umaga nakaupo lang ako at nakatulala dahil di ko na talaga alam ggwin ko. Hanggang kinabukasan, halos mamatay nko sa sakit bandang alas otso dahil naglalabor na pala ako non hindi ko alam. Tapos inire ko lang ng inire hanggang sa 1:15pm lumabas na si baby.
![:(](http://womensblog.org/public/style_emoticons/default/sad.png)
sobrang grabe yung emotional pain pag nakita mo sya na fully developed na sobrang laking pagsisisi ko. Ang inosente ng muka nya na halos wala syang kalaban laban. Sobrang sakit skin na pinatay ko yung sarili kong anak.
![:(](http://womensblog.org/public/style_emoticons/default/sad.png)
kamukang kamuka ko pa sya at babae pa sya.
1st of all, salamat ate ella ksi nung mga times na wala ako malapitan nandyan ka at di ako iniscam.
Sa baby ko, mahal na mahal ka ni mama. Balik ka sakin pag ready na kami ng daddy mo. I love you baby. Sana naintindihan mo ko kung bakit ko yun ginawa. Gusto ko lang talaga muna makapag tapos ng pag aaral. Mahal na mahal kita anak balik ka sakin ah hihintayin kita. I love you.
Sa mga magsisimula palang, sana pag isipan nyo mabuti. Oo pag sa una di nyo pa mafifeel yung lungkot pero pag nakita nyo na baby nyo promise halos mababaliw kayo kakaisip.
Its been a week since I started the procedure but until now im still suffering from emotional pain. Even yung daddy nya nagsisisi kung bakit di nalang namin tinuloy. Lalo nanung pinakita ko skanya si baby. Halos sabay kami umiyak. Hanggang ngayon di ko parin maalis sa isip ko yung anak ko.
Sorry anak, kasama kana ni Lord ngayon.
Sa mga gagawa ng procedure, tatagan nyo lang loob nyo. At sana pag isipan mabuti.