My experience (Take time to read)
#1 Guest_Florence_*
Posted 31 March 2017 - 06:17 PM
Gusto ko lang po sanang ikwento yung experience ko para naman gumaan nang kaunti yung mga sakit na nararamdam ko.
I am Florence. I was 16 years old right now and graduating for Junior Highschool. 5 months na yung baby ko nung ipalaglag ko sya. 6 months na sana sya ngayong march. Oo, last month (February 24, 2017) ko lang ginawa yung procedure. Hindi na po ako nag dalawang isip na gawin yun kase hindi pa talaga pwede at napaka higpit at maldito ang papa ko at hindi ko rin mapapanagutan yung baby ko. May mga balita na rin sa school namin about sakin pero dine-deny ko at nakausap na rin ako ng isang teacher dun sa school namin na nag aral din ng nursing kaya nya ako napansin. Ang sabi ko dun sa guro na "ipapalaglag ko ang baby ko". Tumutol naman sya dun. Naiyak talaga ako nung nag usap kami. Sa bahay rin alam kong napapansin na nila ako, kase nag iba ang pakikitungo nila sakin. Ang hirap pala kapag buntis ka, nagiging emotional ka talaga. Pero trying hard pa rin ako para pa normalin ang bawat kilos at galaw ko kahit ang hirap2. Tuwing gabi ako umiiyak, kinakausap baby ko at tsaka nag sosorry. Araw2 talaga ako nag sosorry sa kanya kase balak ko talagang ipalaglag sya. No choice talaga ako kundi gawin ang desisyong yun. At the point na ginawa na namin yung procedure, first dose palang ang sakit nang ipasok. Kasama ko yung boyfriend ko nung time na yun. Hanggang sa last dose ang sakit2 talaga hanggang sa nakatulog ako. Tapos nagising ako kase sobrang sakit na talaga. Naiiyak na talaga ako nun kase hindi ko maexplain yung nararamdaman ko. Parang dun sa pwet lalabas ang sakit kase dun parang malaking poop. Nag dorm lang kami. Umiyak din yung boyfriend ko at sinabing "kayanin mo" at tsaka niyakap ako. Ilang ulit rin ako nagpalit ng damit. At the last pag pasok ko ng bathroom. Umiiri ako ng umiri hanggang sa may lumabas. Ang sakit sa V. Akala ko tubig yung lumabas kase ang slide. But im wrong. Ulo na pala yun. Sumunod yung placenta tapos puro dugo na. Hindi pa natatapos kase nasa loob ko pa yung naka connect niyang pusod. Dun ako natagalan. Muntik ko na sana yung hilahin kase dun ako nahirapan sa pag iri, parang nawala yung lakas ko nung nakita ko sya. Ang laki na pala nya kahit 5 months pa lang sya nun. Nakakagulat talaga, ang sakit at ang bigat2 sa dibdib. Nung binuhat ko sya ang bigat2 nya, kaya pala ang bigat ko rin nung nasa loob ko pa sya. Gwapo yung baby ko, ang laki ng pisngi nya at tsaka ang kapal na ng buhok. Nagulat ako nung may bumukas ng pinto ng bathroom, akala ko kung sino. Boyfriend ko pala. Nagulat din sya at napasara nya bigla ang pinto. Kase una plang talaga nagsabi na syang G hindi nya kayang makita yung baby namin. Kase masasaktan sya. Bumalik sya na may dalang towel para sa room namin ipagpatuloy yung pag iri ko. Binalot nya ako ng towel habang buhat ko yung baby namin kahit naka connect pa ang pusod. Pagpasok namin, inilapag ko sya sa sahig na may tela. Palda sa school ko yung inilapag sa sahig kase dumertso na ako sa dorm galing school. Friday yun kaya timing kinabukasan walang klase. Umabot sguro ng mga 10-15 minutes bago lumabas yun tapos puro dugo na ulit. Tinitigan ko muna sya nun. At nag sorry ulit. Tapos inilagay sa tela. Ang bango nya. Nag pahinga muna ako. Nakakapanibago nung nawala na sya sa tyan ko. Ang saya ko kapag kinakausap sya at biglang gagalaw sa loob ng tiyan ko. Pero nung nakita ko na sya, ang laki talaga ng pag sisisi ko. Hanggang ngayon hindi pa ako fully recover. Araw2 parin akong umiiyak kase bigla ko nlg sya naaalala. Iniiwasan na rin namin ng boyfriend ko ang sex hanggang hindi pa stable yung buhay namin. Sya po yung nakakuha ng Vrgnty ko. Baka po kase anong isipin nyo. At yun na rin ang last ko na pagbili ng gamot at pagpalaglag.
Maraming salamat po sa oras nyo sa pagbabasa ng kwento ko. Isa po ako sa mga client ni Ms. Ella. Legit po talaga sya. Promise✋ And to my baby, Iloveyousomuch My prince:* <3 Mahal na mahal kita kahit na nagawa ko to. Sorry talaga baby:(.
Kung gusto nyo po ng makakausap, nandito po ako.
#6 Guest_Babygirl_*
Posted 09 April 2017 - 04:18 AM
#9 Guest_Florence_*
Posted 15 April 2017 - 12:08 PM
Hindi na po ako nag pa check up kase walang nakakaalam nung situation ko. At hindinna rin po kailangan mag pa raspa. Clear na po lahat yan. Pag mag success ang procedureHi kmusta kna?? Ngpacheck up knaba? Clear nba lahat sa ultrasound mo? Dika na niraspa? Thanks sana magreply ka. I need info 2 weeks na kong tapos sa procedure ko. Dipa ko ngpapaultrasound ngbbleed pa kong konti. Hintay ko sana mawala ung bleed bago ako pacheck.
#10 Guest_No choice_*
Posted 30 June 2017 - 02:56 PM
Hi florence, gano kalaki ang 5mo? Ipapalabas q lng kc n nakunan aq.. Tingin mo sis sa size n lalabas skn kpnipaniwla kya? HuhuGood day!
Gusto ko lang po sanang ikwento yung experience ko para naman gumaan nang kaunti yung mga sakit na nararamdam ko.
I am Florence. I was 16 years old right now and graduating for Junior Highschool. 5 months na yung baby ko nung ipalaglag ko sya. 6 months na sana sya ngayong march. Oo, last month (February 24, 2017) ko lang ginawa yung procedure. Hindi na po ako nag dalawang isip na gawin yun kase hindi pa talaga pwede at napaka higpit at maldito ang papa ko at hindi ko rin mapapanagutan yung baby ko. May mga balita na rin sa school namin about sakin pero dine-deny ko at nakausap na rin ako ng isang teacher dun sa school namin na nag aral din ng nursing kaya nya ako napansin. Ang sabi ko dun sa guro na "ipapalaglag ko ang baby ko". Tumutol naman sya dun. Naiyak talaga ako nung nag usap kami. Sa bahay rin alam kong napapansin na nila ako, kase nag iba ang pakikitungo nila sakin. Ang hirap pala kapag buntis ka, nagiging emotional ka talaga. Pero trying hard pa rin ako para pa normalin ang bawat kilos at galaw ko kahit ang hirap2. Tuwing gabi ako umiiyak, kinakausap baby ko at tsaka nag sosorry. Araw2 talaga ako nag sosorry sa kanya kase balak ko talagang ipalaglag sya. No choice talaga ako kundi gawin ang desisyong yun. At the point na ginawa na namin yung procedure, first dose palang ang sakit nang ipasok. Kasama ko yung boyfriend ko nung time na yun. Hanggang sa last dose ang sakit2 talaga hanggang sa nakatulog ako. Tapos nagising ako kase sobrang sakit na talaga. Naiiyak na talaga ako nun kase hindi ko maexplain yung nararamdaman ko. Parang dun sa pwet lalabas ang sakit kase dun parang malaking poop. Nag dorm lang kami. Umiyak din yung boyfriend ko at sinabing "kayanin mo" at tsaka niyakap ako. Ilang ulit rin ako nagpalit ng damit. At the last pag pasok ko ng bathroom. Umiiri ako ng umiri hanggang sa may lumabas. Ang sakit sa V. Akala ko tubig yung lumabas kase ang slide. But im wrong. Ulo na pala yun. Sumunod yung placenta tapos puro dugo na. Hindi pa natatapos kase nasa loob ko pa yung naka connect niyang pusod. Dun ako natagalan. Muntik ko na sana yung hilahin kase dun ako nahirapan sa pag iri, parang nawala yung lakas ko nung nakita ko sya. Ang laki na pala nya kahit 5 months pa lang sya nun. Nakakagulat talaga, ang sakit at ang bigat2 sa dibdib. Nung binuhat ko sya ang bigat2 nya, kaya pala ang bigat ko rin nung nasa loob ko pa sya. Gwapo yung baby ko, ang laki ng pisngi nya at tsaka ang kapal na ng buhok. Nagulat ako nung may bumukas ng pinto ng bathroom, akala ko kung sino. Boyfriend ko pala. Nagulat din sya at napasara nya bigla ang pinto. Kase una plang talaga nagsabi na syang G hindi nya kayang makita yung baby namin. Kase masasaktan sya. Bumalik sya na may dalang towel para sa room namin ipagpatuloy yung pag iri ko. Binalot nya ako ng towel habang buhat ko yung baby namin kahit naka connect pa ang pusod. Pagpasok namin, inilapag ko sya sa sahig na may tela. Palda sa school ko yung inilapag sa sahig kase dumertso na ako sa dorm galing school. Friday yun kaya timing kinabukasan walang klase. Umabot sguro ng mga 10-15 minutes bago lumabas yun tapos puro dugo na ulit. Tinitigan ko muna sya nun. At nag sorry ulit. Tapos inilagay sa tela. Ang bango nya. Nag pahinga muna ako. Nakakapanibago nung nawala na sya sa tyan ko. Ang saya ko kapag kinakausap sya at biglang gagalaw sa loob ng tiyan ko. Pero nung nakita ko na sya, ang laki talaga ng pag sisisi ko. Hanggang ngayon hindi pa ako fully recover. Araw2 parin akong umiiyak kase bigla ko nlg sya naaalala. Iniiwasan na rin namin ng boyfriend ko ang sex hanggang hindi pa stable yung buhay namin. Sya po yung nakakuha ng Vrgnty ko. Baka po kase anong isipin nyo. At yun na rin ang last ko na pagbili ng gamot at pagpalaglag.
Maraming salamat po sa oras nyo sa pagbabasa ng kwento ko. Isa po ako sa mga client ni Ms. Ella. Legit po talaga sya. Promise✋ And to my baby, Iloveyousomuch My prince:* <3 Mahal na mahal kita kahit na nagawa ko to. Sorry talaga baby:(.
Kung gusto nyo po ng makakausap, nandito po ako.
#17 Guest_Guest_*
Posted 26 July 2020 - 07:00 AM
#18 Guest_Guest_05_*
Posted 26 July 2020 - 11:29 PM
Hello sis ilang weeks ka nag bleed non? Hope you'll get better mentally...Hello po. Ako po ang author ng confession nato. First of all, ang bobo ko pala sa grammar. Second, we broke up. Hahaha. Andito po ulit ako kase the depression and other mental problems are getting into my nerves again. 4 years na nakalipas and I moved out -to another country. Kinakabahan ako baka makita yung remains ng baby
#19 Guest_Guest_*
Reply to this topic
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users